Yüzüm aynada kaldı çiğe yangın düşlerde
Ya üşüyen nefesim bakışında gecenin.
Son hecesi kırılır çıldırtan bilmecenin
İz kalmaz hürriyetten kaybolan gülüşlerde.

Kalbime ezgi düşer dilsiz taş duvarlardan
Suya gömer anları gecenin zemin katı
Kulağıma akan ses duvardan daha katı
Ecele urgan kalır verilen kararlardan.

Sızlayan kemiklerin kanattığı karanlık
Nerelere sakladın ufkun cılız elini?
Yıldız çölüne çeker benden bitmeyen kini
Bir ışık arıyorum penceremden bir anlık.

Şakağıma dayarım bir nefeslik zamanı
Çekerim tetiğini acıları silerim
Yalnız kalan gölgemle özgürlüğü dilerim
Buzdan soğuk duvarlar dinlemezken amanı.

Bakire umutların katledildiği günde
Neler beklendi benden susmam mı gerekirdi?
Yaşama işlediğim umut elimde kirdi
Temizlendi namusum o düşkün öldüğünde.

Çocukça türkülerde eridi yedi rengim
Kanlanan anılarım artık silinmeyecek
Hukuk katında bile derdim bilinmeyecek
Aksayarak gelecek dilimdeki ahengim.

Saplanan karanlıkta yüreğim sıkılacak
Böyle bir yenilgiyi hayattan beklemezdim
Hakkımdı duyun artık yılanbaşını ezdim
Sabır ile beklerim taş duvar yıkılacak.
AFET KIRAT




( Taş Duvar Ardında başlıklı yazı Afet Kırat tarafından 9.04.2010 tarihinde sitemize eklenmiştir. Sitemizde yayınlanan eserlerin hukuki sorumluluğu , kullanılan materyaller ve yazının içeriği yazarlarına aittir.İzin alınmadan kaynak gösterilse bile sayfamızdaki eserler başka yerde yayınlanamaz. Eserlerin izin alınmadan kopyalanması ve kullanılması 5846 sayılı Fikir ve Sanat Eserleri Yasasına göre suçtur. )
Okuduğunuz Yazının Site Kurallarını İhlal Ettiğini Düşünüyorsanız, Site Yönetimine Bildirmek İçin Tıklayınız.