Online Üye
Online Ziyaretçi
1
Şu Huzur
Yaş aldıkça anlıyor insan
Büyütüyor yarayı yok
sayman
Varlığını kabul
ederek,
Lazım yola koyulman
Farkındalıklar
çeviriyor odanı,
Bir yangın yerine
bazen
Ben de yandım
Küllendim sonra
Bir sancıydı yeniden
doğdum,
Savrulmuş küllerimden
Yıktım kurduğum tüm
tabularımı,
Tuğla tuğla ellerimle
ördüğüm
Sert kapattım
kapılarımı,
Yeni tabulara bu kez
duvarlar ördüm
Yılların sonunda
kavuştuğum şu huzur
Gayretim ise daha
iyisi olmaya
Zira iyileşmek ömür
boyudur
Kusurlarımla,
yanlışlarımla
Dik yamaçlarım ve sert
yokuşlarımla
İnsanlığımla diyorum
yani
Yürüyorum kaçınılmaz
sona…
Büşra KANKURT
03.08.2023
03.48