Ayrık Çiçeği
Sonradan anladım kimsesizligimi
Kurtulamayan ruh ebedi olarak mahsur kalıyor bedeninde insanın.
Belkide yıkılmak böyle bir şeydir
Mezar oluveriyorsun..
Sırtın taşıyamıyor renklerini
Tam orada işte bakıyorsun ama Ulaşamıyorsun..
Herkes konuşuyor degilmi lügâtında bomboş kelimeler yatıyor dünyanın.
Hâlbuki ne çok uzman olmuş, bilmiş ruhlara teslim oluyorsun.
Umutla, umudunla beklenecek kimseler olmayacak biliyorsun.
Ne hallere düştüm tertemiz güzelliğimden
Renkli duran bir ayrık otu gibiyim
Zararım yararımdan fazla.
Sıcağım ama soğuk yerlerde büyümeliyim.
Herşeye adapte oluyorum da bu iklim bana gelmiyor artık.
Hevesim yok, gücüm yok ama..
Sana hala su veriyorum..
(
Ayrık Çiçeği başlıklı yazı
Elmas Uysal tarafından
1/31/2024 tarihinde sitemize eklenmiştir. Sitemizde yayınlanan eserlerin hukuki sorumluluğu , kullanılan materyaller ve yazının içeriği yazarlarına aittir.İzin alınmadan kaynak gösterilse bile sayfamızdaki eserler başka yerde yayınlanamaz. Eserlerin izin alınmadan kopyalanması ve kullanılması 5846 sayılı Fikir ve Sanat Eserleri Yasasına göre suçtur. )
Okuduğunuz Yazının Site Kurallarını İhlal Ettiğini Düşünüyorsanız, Site Yönetimine Bildirmek İçin Tıklayınız.
