Online Üye
Online Ziyaretçi
Deniz takmış,
İki yakasına İstanbul
Ben bir araya getiremediğim seni
Biliyorsun vurgunuyum derininin bitmemişim
O yüzdendir öyle dalıp gidişim
Hem kıyına vuruşum
Hem açığı bilişim
Dalgalanmam da ondan bu ara
Yeminle bak..
Sallanan sandallar şahit
Üç bayraklı iskele
Turuncu şamandıra
Bilir belki biliciler
Tuzlu kahve yapmadığını bana
Gelin güvey olduğumuzu kendi kendimize
Basmadığımı beyaz giymiş ayağına
Bilir bilgeler
Gelgit olmayacağını iç denizlerde
Biliriz biz de
Med yumsa saklanmayacağını cezirin
Çekilirken dalganın
Kum sancısı çektiğini derinin
Biliriz bitmemişim,
Hem uzun, hem kısayı
Biliriz hisse ile kıssayı
Bak kahkaha ile gülüyor,
Toprağa verilmiş çiçekler
Yol üstündekiler solgun
Diken üstünde güller
Zaman su buğusu
Dip odalara sızan
Eskiyor mavi sanıp,
Lodos çizdiğimiz defterler
Susuzluğu gidermeyen su deniz
Yarının baş dönmesi dün
Zeytin acısı içimiz
Gelişi güzel günlerde
Fısıldıyor susmuş sesimiz
Düşler ter içinde
Ne çareler nasırlanmış parmak uçlarında
Ne bilici, ne bilge, ne medyum
İnanmıyorum doğrularına
Sen söyle hadi
Bir daha ne zaman tanışırız ki biz
Kaç gün daha var dersin yarına
Demir Mutlugil