I sabırsızdık ondan belki cuma gecesinden düştük yola metin. şeref, nazire, inci her kilometre bir türkü sazlı sözlü her metre sohbet ve dostlara gitmenin bilinci
bir iki satır uyku sonra inciraltı soluklandık biraz içilecekti elbet
mavi bir şehri seyrederken (sonra silinecekti defterimden) yazıvermiştim denizin üstüne
“ bir adam günün ilk ışıklarını süzüyordu kahvenin telvesinden geldiği uzun yoldan ve gecenin güftesinden artakalmış notaları süpürüyordu kirpiklerinden mavi bir şehri seyrediyordu karşı kıyıdan ürküyordu kendi sesinden yüreğinde bin özlem oradaydı ........................ ........................ “
(bir şiir olabilirdi bu dizeler yırtılmasaydı)
II sonra “ tiamo “ ayten, fadıl, ahmet ve şiirbaba içilecekti elbet.. sardıkça yürekleri salkım söğüt muhabbet
küçük bir kız özlemini anlatacaktı şiirbaba’sına bir hüzün örtülecekti masaya gene içilecekti elbet bin defa yosun kokacaktı hüzün
canı batmak istemeyecekti güneşin gece gerekmeseydi bize
III sonra “efendim “
candan bir hoşgeldini giyinmiş mehmet ‘ le kızı ve pelin (yüreğiydi gecenin ve yıldızı) dost alagül, dünya şirini can aylin ankara ‘nın öbür yarısı; reşide, lavin m.kemal, hayati derler bir yavuz er siyahlar içinde apak e/mine acı bahçesinden arta kalan birkaç gülücüğü dostlarına cömertçe harcayan tiara (sessizce kendi içine akan niagara) nazım ‘ ın şiirini çaldığı mutlu çocuk :))) imparator, rahim, halil, ahrazi, alper bloody uysal, adamım, serserim gurbetten geceye köprü kuran elleri öpülesi şükran hocam gözleri güneydoğu sürmeli gözleri dostluğun kutsal evi, anzeli (kaç bin yürektir ki bu kadın? gözlerinde bir iç çekişiydi akşam..) @->->--
ve samyotisa ve türküler dudağındaki küçük bir bende korkularını saklayan kadın ve hepimizden çok olan gürültü
içilecekti elbet...
IV
şehir değildi izmir o akşam, büyüydü şairdi şiirdi tek ağızdan söylenen koca bir türkü bir yarin elleri kadar sıcak ana kucağıyla birdi mutluyduk biz ve mutluydu alsancak
içilecekti elbet
V sonra rafhet.. özgen and andy (haberiniz var mı? bir gecede şair yaptık ingilizi..)
apartman ekili tarlaları seyrettik rafhet ‘in evinden kuş bakışı körfezi yörük çadırı kadardı yüreği candı insandı çocuklarımız kadar yakındı çocukları anadolu ‘yduk diz kırıp oturduğumuz yer sofralarında.. sevgi doluyduk.
VI
ne kadar kal dese de yüreklerimiz sonuydu bir masalın mutluyduk ve yorgunduk
yolcuyduk
özel not: o geceyi birlikte paylaştığımız bütün dostlarımın, kalbimde bir parseli var.. tanışamadığım ya da adını anımsıyamadığım bütün dostların.. bu şiirde adları yok diye, kendilerini yüreğimde de yok saymasınlar.. lütfen..
( İzmir ' İn Koynunda Şiirdi Gece başlıklı yazı Orhun Basat tarafından 2.04.2024 tarihinde sitemize eklenmiştir. Sitemizde yayınlanan eserlerin hukuki sorumluluğu , kullanılan materyaller ve yazının içeriği yazarlarına aittir.İzin alınmadan kaynak gösterilse bile sayfamızdaki eserler başka yerde yayınlanamaz. Eserlerin izin alınmadan kopyalanması ve kullanılması 5846 sayılı Fikir ve Sanat Eserleri Yasasına göre suçtur. ) Okuduğunuz Yazının Site Kurallarını İhlal Ettiğini Düşünüyorsanız, Site Yönetimine Bildirmek İçin Tıklayınız.
