Online Üye
Online Ziyaretçi
KALBİM ISINIR
Geceydi, soğuktu, yağmur yağıyordu
Eylül de değildi çünkü, umut yoktu
Bir çocuk ağlıyordu köşe başında
Tek başına, elleri arasında başı
Çocuklar yalnız ağlar, belli.
Kıvrılan ışıklara çarpar gözlerim
Uzaklara, hep uzaklara bakar
Yakında bir çocuk var
Ağlayan, üşümüş yüreğiyle
Bir el arıyor tutunmaya
Yaslanmaya bir omuz,
Ve sıcak bir kalp, sarılmaya
Ne ısıtır çocuğu kalbim!
Nasıl ısıtır, ne kadar
Isınır mı çocukların elleri
Yürekleri ısınmadan, ısınmaz
Gözleri ışıl ışıl olmadan çocuk
Isınır mı, ısınırsa sevinir çocuk,
Sevinir dünyam, kalbim ısınır.
Murat Kahraman
Şubat 2002/Beykoz