dışından ve içinden akıyor yaşam saçları dağılıyor bir çocuğun derinleşen bağların güneş tüten gözlerine su kımıldıyor eşikte yaprak sallanırken yanımda yanık dağ -nasıldı örtüsü karanlığın-
içimin mavibulutlarına eklenen ay lekesi gülen bir bahçenin odalarına düşümü kuytular.. ırmağın sevişgen rüzgarında nazlı bir nakış göğü gererken alnımın çarmıhına uykusuz gecenin parmaklarında tohum küçük bir şehir gibi boy atar avuçlarıma sesini duyuyorum pencerelerin saçları dağılıyor bir çocuğun yıldız fenerleriyle.. tül ardı gölgelere mızıkalanan yağmurlar geçiyor ıslanıyorum..
uçurumun çiçek dengesinde kıyı kanatları öyle güzel resim eriyen yalnızlığın düş ağaçlarında dudakları yeşilin ve üzüm toplaması ruhun harman sessizliği sana sesleniyorum elimden tut saçları dağılıyor bir çocuğun mısra gizliliğinde
dışardan ve içerden akarken yaşam hayaller topluyorum anıların zümrütten kayasına
( Mızıka başlıklı yazı Moonlight tarafından 4.05.2024 tarihinde sitemize eklenmiştir. Sitemizde yayınlanan eserlerin hukuki sorumluluğu , kullanılan materyaller ve yazının içeriği yazarlarına aittir.İzin alınmadan kaynak gösterilse bile sayfamızdaki eserler başka yerde yayınlanamaz. Eserlerin izin alınmadan kopyalanması ve kullanılması 5846 sayılı Fikir ve Sanat Eserleri Yasasına göre suçtur. ) Okuduğunuz Yazının Site Kurallarını İhlal Ettiğini Düşünüyorsanız, Site Yönetimine Bildirmek İçin Tıklayınız.
