Ben onu bir sonbaharda tanıdım,
Karşılaştık bir akşam vaktinde,
Kibarca selam verdi işte.
Gülüşü takıldı ilk gözlerime,
Soğuk ve kederli bir gülüş.
Başındaki gri kasketin altından,
Yer yer, ağarmış saçları görünüyor
Keza sakalları da bir o kadar .
Boynunda siyah fular,
Kalın camlı gözlükleri .
Elindeki kitaba bakılırsa o da edebiyata
Tutkun tıpkı benim gibi.
Bir süre sonra yürüdü ve uzaklaştı benden
Uzun uzun baktım ardından, o giderken
Tüm sesler sustu bir anda
Tek duyduğum kalbimin sesiydi,
Amansızca çırpınışı.
Kalbimin sesi, ve uzaklaşan görüntüsü.
Sonra defalarca geçtim o yoldan,
Belki yeniden görürüm umuduyla.
Günler geçti, belki de aylar,
Farkında değilim.
Sadece, onu yeniden gorebilmeyi diledim.
Bedenim yorgun, kalbim sitemkar
Kızıyorum kendime,
Lanet ediyorum bu hissettiklerime.
Yenilme diyorum kalbim,
Sakın yenilme.
Hiç beklemediyim bir anda,
Bir tramvay durağında,
Yeniden çıktı karşıma.
Avuçlarım terledi, nefesim kesildi.
O konuşuyordu, birşeyler söylüyordu,
Ben sadece bakıyordum.
Duymuyordum, kalbimin sesinden başka bir ses.
Sus dedim kalbime sus,
Tevbeliyim ben aşka…
Oturup konuştuk sonra,
Konuştuk dediğime de bakmayın,
Siz öyle.
O konuştu ben dinledim sadece.
Söylediklerinin bir önemi yoktu sanki.
Gözlerine bakmak yetiyordu bana,
Susmak en güzeliydi.
Konuşursam, farkında olmadan,
Duygularımı söylerim korkusuyla sustum.
Bakışlarımı gizledim sonra,
Ya anlarsa hissettiklerimi diye.
Cesaret edip soramıyordum,
Bir sevdiği var mıydı, ya da bir eşi.
Alacağım cevap korkutuyordu beni.
Yanılmamıştım oda şiir yazıyordu.
Necip fazıl”dan, Yahya Kemal”den,
Cahit Sıdkı tarancı”dan ,
Ahmet Arif”den,
Özdemir Asaf”dan, Arif Nihat Asya”dan.
Konuştuk oda Cemal Safi hayranı imiş.
Her buluşmamız”da ayrı bir şairimizi konuşuyorduk zaman ne hızlı akıyordu
Uzun zamandır ondan haber alamıyorum.
Oda hatırlıyor “mu beni bilmiyorum?
Bak aylardan Eylül
Mevsim sonbahar
Yüreğim hüzün dolu.
Yorgunum çok yorgunum.
Belki de ömrümün son demindeyim
Bende mevsim sonbahar,
Kışın öncesinde yım.
Yorgun gözlerim uzaklarda,
Hayali karşımda.
O bir tebessümü,
Hâlâ beklemekteyim.
Meryem Keskin