Menakıptan Elma Yiyesim Geldi
Ne güller gördüm,vasfı gülden öte.
Dokundum da ten gelmedi şehvete.
Değişmem gerçi ,anını servete.
Menakıbdan elma yiyesim geldi.
Adem idim özüm;toprak ,su ,heva.
Havva yaratıldı,oldu eski dava.
Sıcaklığı tenin ,olmuş bu yuva.
Menakıbdan mana giyesim geldi.
Ol mabedin yapısında zul idim.
Yunus idim kapısında kul idim.
Enel hak tapusunda pul idim.
Menakıbdan canan diyesim geldi.
Yine toprağa dönüş,vuslat belki.
Bu son geceymiş dönüşten evvelki.
Esti bahtı siyaha,öyle bir yel ki.
Menakıbdan bile nefesim geldi.
Ol gecede ruha düştü bir ateş.
Meczub idim,yanar iken pir ateş.
Yok,cihan yansa...içimdedir ateş.
Menakıbdan dile kafesim geldi.
Kimi kimleri aramadım yok,yoktu.
Kısmetime bir gül ,bir peri çıktı.
Toklar aç imiş,açlar dahi toktu.
Menakıbdan öte Yafes`im geldi.
(
Menakıptan Elma Yiyesim Geldi başlıklı yazı
Lütuf VELİ tarafından
27.05.2010 tarihinde sitemize eklenmiştir. Sitemizde yayınlanan eserlerin hukuki sorumluluğu , kullanılan materyaller ve yazının içeriği yazarlarına aittir.İzin alınmadan kaynak gösterilse bile sayfamızdaki eserler başka yerde yayınlanamaz. Eserlerin izin alınmadan kopyalanması ve kullanılması 5846 sayılı Fikir ve Sanat Eserleri Yasasına göre suçtur. )
Okuduğunuz Yazının Site Kurallarını İhlal Ettiğini Düşünüyorsanız, Site Yönetimine Bildirmek İçin Tıklayınız.
