Çocukluðumdaki bir gazetenin logosunun altýnda yer alan “Her sabah dünya yeniden kurulur, her sabah Taze bir baþlangýçtýr.”kabîlinden sözü hep hatýrlarým. Sisli kýþ sabahlarýndan ziyade, bahar sabahlarýnda daha bir yoðunlaþýr bu sözdeki mana bende. Baharýn, erguvan dallarýndaki güzellik yaþama sevincimi kamçýlar. Kentlerin ve kýrlarýn üzerinden ayný bulutlarýn geçtiðini düþünürüm. Yolda daha bir zinde yürürüm.


Sabahýn hoþ serinliði, alýr götürür gönlümdeki gam bulutlarýný. Ýçimde açan çiçekler doðadakilerle at baþý. Þýrýl þýrýl, yarpuz kokan çeþme baþlarý hayal ederim. Bu hayalle daðýlýr gider kederim. Ellerim , muhayyel iklimlerin billûr bakýþlý perisinin zambak ellerini özler, gözlerim gözlerinin buðusunu. Yudumladýðým çaydan daha bir haz alýrým.


Sözcük daðarcýðýmý þöyle bir yoklarým. Asudelik, güzellik, huzur, haz, mutluluk adlý sözcükler dokunur parmak uçlarýma. Gül mevsiminde gül dibaceli bir isim yazýlýr sayfamýn bidayetine onu kokarým gül niyetine… sayfamýn nihayetine kadar sürer bu güzel yolculuk. Dem asude gün asude…


Böyle taze sabahlarda, yaþadýðým kentin de muhayyilesine taze hayaller, ciðerlerine taze hava dolar. Kent de kendini yeniler. Geçmiþin külünden tozundan arýnýr. Baharýn gülleri açar, neþe saçar an. Güzelleþir adý gül dibaceli perinin tavrý gibi zaman… yol alýr devir devran. Bence de “her sabah dünya yeniden kurulur, her sabah taze bir baþlangýçtýr.” O yüzden ümit çiçekleri açar yüreðimde… Sabah saatlerinde daha bir zinde, daha bir hayat dolu oluþum sanýrým ondan.
Ankara, 27.05.2010 Ý.K