Konup, göçenlere çadır olmuşsun.
Yine güzellerle, gönle dolmuşsun.
Sevgiyi, imanı bizde bulmuşsun.
On bin yıllık mazimizsin Türkiyem.

Bunu hiç anlamaz, fikri cüceler.
Toprağa gömülür, kem düşünceler.
Aydınlığın nuru, parlak geceler.
Sen; Ebedi evimizsin Türkiyem.

Dağlarında, boran, kar eksik olmaz.
Sensiz bu dünyada tarih yazılmaz.
Kuşların yuvası bile bozulmaz.
Evlerde ekmeğimizsin Türkiyem.

Göremeyen ya kör, ya da ufku dar.
Her karış toprağın, hep bizimle var.
Merhametindendir, zalime mezar.
Pınarlarda suyumuzsun Türkiyem.

Bu acı, kaderin sonu olacak.
Seni sevenler her yere dolacak.
Hainler sararıp, bir bir solacak.
Gönlümüzde devimizsin, Türkiyem.

Hazreti Nuh, büyük ağrıyı tutar.
Adem den beri de, geçmişim yatar.
Süngü olur, taşı, ağacı batar.
Sen bizim sevdiğimizsin, Türkiyem.

Sel dereyi mutlak bir gün bulacak.
Türkiye; Mahşere dek, Türk kalacak.
Gene sağırlar da seni duyacak.
Başımızda gözümüzsün Türkiyem.

Taşlarda ki, izi kimse silemez.
Silse de Ülkeme bunlar giremez.
Çünkü bizleri de onlar bilemez.
Damarlarda kanımızsın, Türkiyem.

Her Peygamber, seni vatanı seçmiş.
Vermemek için de canından geçmiş.
Hayatın manâsı, sensiz bir hiçmiş.
Bedenlerde canımızsın Türkiyem.

İnsanlık tohumu buradan aldı.
Bir fitne sonucu elde bu kaldı.
İçimizde Kızıl elma hayâldı.
Yürekteki Anamızsın Türkiyem.
17.01.2008
Ahmet Çelik
( Türkiyem başlıklı yazı AhmetÇELİK tarafından 10.06.2010 tarihinde sitemize eklenmiştir. Sitemizde yayınlanan eserlerin hukuki sorumluluğu , kullanılan materyaller ve yazının içeriği yazarlarına aittir.İzin alınmadan kaynak gösterilse bile sayfamızdaki eserler başka yerde yayınlanamaz. Eserlerin izin alınmadan kopyalanması ve kullanılması 5846 sayılı Fikir ve Sanat Eserleri Yasasına göre suçtur. )
Okuduğunuz Yazının Site Kurallarını İhlal Ettiğini Düşünüyorsanız, Site Yönetimine Bildirmek İçin Tıklayınız.