Online Üye
Online Ziyaretçi
“-ülen
bayram önsıra
elde avışda yok derken
bi toklu satdık halletdik,
herkeşlerin manitası var
yangınnar
iki ğün sonura anam “hadi bakalım” deyvise
“hu” deycek gız galmadı deyip batırkana
cayır-cayır havas olmağuçu yanıyoduk
Özlem çıkağeldi,
herkeş Özleme havasıkan
gönlü benden yana
biçcik[1] görebilecen mi derkene
hiç yokdan e(vi)mize ğeldi
da(h)a Allahdan ne isderin” derkene
hu başımıza gelene bak
olcak şey mi yau
“-vay .mını-dinini.......
………………………….....”
bu ğadar herşeyin yolunda getmesinde
zati bi bokluk varıdı
“ne günah işledim bilmen ki
vay .mını-dinini gelmişini-geşmişini ...........”
bi küfürler eder oldum ku sorma
tevatür en az on beş gün sövdüm
dayısından da, dayısının gızından da
ne gadar tiskindiğimi[2]
tasav(v)ır edemezsiniz
o ğün, bu ğün cığara içen,
soluğu kokan insandan nefret ederin ki
o ğadar olu
cığara içen, dişleri temiz olmayan insan bana
Özlemin dayısını hatırladır
gonuşgan, lavlav, müzevir
çok konuşan gız-gısmı da dayısının
hafif, fingirdek, garı-olmaz zilli gızını
yani hayatımı mahveden insanları
ve ben onnardan hala nefret ediyon
onnardan da
cığaradan da
ne ğadar dayı varısa
adı gara...........
kimsenin dudak boyasını marağ etmedim bi da