Derdi hengamenin sonuna geldik,
Kaçtı fırsatları ona üzülür.
Bir gün duyulurki sonunda öldük,
Bedeni terk eden can'a üzülür.

Sanki bir ekranda dalmışım seyre,
En kötü rüyayı yormuşum hayra.
Ne bir faydam vardır, nede bir kayra,
İnsan olan böyle bir son'a üzülür.

Takdir; vakti saatinde yanılmaz,
Olacaksa olur, asla sanılmaz.
Hiç bir eserde de adım anılmaz,
Gönlümüz birazda buna üzülür.

Ömrü geçti eyvahlarda bizlerin,
Siliniyor tozlu yolda izlerin.
Takatı yok, can taşımaz dizlerin,
Bak yinede senden yana üzülür.

Durmuşoğlu ömrü, yedin bitirdin,
Getirdiğin yok ya, neyi götürdün?
Bu hayat tahtında boşa oturdun,
Bir anlamım yok ya ona üzülür.

Hüseyin Durmuş.
( Üzülür başlıklı yazı Hüseyin Durmuş tarafından 2.05.2009 tarihinde sitemize eklenmiştir. Sitemizde yayınlanan eserlerin hukuki sorumluluğu , kullanılan materyaller ve yazının içeriği yazarlarına aittir.İzin alınmadan kaynak gösterilse bile sayfamızdaki eserler başka yerde yayınlanamaz. Eserlerin izin alınmadan kopyalanması ve kullanılması 5846 sayılı Fikir ve Sanat Eserleri Yasasına göre suçtur. )
Okuduğunuz Yazının Site Kurallarını İhlal Ettiğini Düşünüyorsanız, Site Yönetimine Bildirmek İçin Tıklayınız.