Online Üye
Online Ziyaretçi
Aşk kapısından giren aşkı bulur her zaman,
Sevmelisin aşk_ı dert verse de, aşk çok zaman.
İç bade sev durma sen varsa gönülden seven,
Kor gibi yansan da sen sev yine, hiç korkmadan.
Sevgi yürekten gelir, aşk da gönülden gelir,
Anlamı var hepsinin, aşk_i-le yan durmadan.
Ben ne sevildim ne güldüm buna rağmen hala,
Asla gönül koymadım, Allah’a hiçbir zaman.
Yazgı dedim aşk_ için, gönlümü vermem kula,
Sevmeyi Allah’ da buldum, yanayım her zaman.
Dünya’da yar sevmeyen insana, ey ot diyen,
Dünya yalandır yalan, Dünya’da kim var kalan.
Ben yanarım aşk yüzünden Yaradan aşk_ına,
Sen de ya Rab’im de, olsun razı sen ol yanan.
Dünya yalandır yalan, boş yere koşturma hiç,
Gerçeği gör koşturup durma, düşün her zaman.
Allah’a yalvar düşündükçe ya Rab’ im de’ de,
Cennete var sen, yarın oldu mu ahret mekan.
Her şeyi Allah yaratmış, kime sorsak bilir,
Ayla güneş ders verir mehtaba bak çok zaman.
Hak yolu güldür dikendir, bunu bilmen gerek,
Cennete gitmekse maksat, gülü sev yolmadan.
Ben giderim hak yolundan, köleyim Allah’a,
Bunca zaman meşk_ ederken boşa geçmiş zaman.
İşte budur gerçeğin, dünyaya boş ver yeter,
Kaçma namazdan, gelir vakti zaman her zaman.
Dinle fakir Yüksel’in kalb_ini, çarpar durur,
Besmele çekmiş gider hak’a, gönül koymadan.
( Müfte’ilün / Fâilün / Müfte’ilün / Fâilün )
A.Yüksel Şanlı er
19 Ağustos 2010-08-19
Antalya.