Merve cephesinde hayat rolantide giderken,Þermin cephesine meltemler esmekte o huysuz,herþeyden nefret eden ,kötülüðü kendine þiiar edinmiþ Þermin gitmiþ,munis ,sevecen etrafýna þirin görünme uðraþýnda bir kýz gelmiþti.Aslýnda fizik olarak da çoðu kýzdan güzeldi,alýmlýydý...Adeta bu hasletlerinin farkýna yeni varýyordu Þermin.
O sabah, hakanla olduðu ve kendini tüm benliðiyle verdiði günün sabahý,Hakan gittikten sonra bu iliþkinin muhasebesini yaparken bir ara gözleri aynaya gitti de farkýna vardý güzelliðinin.Oysa Þermin yýllar var ki aynaya küstü.Hele lise yýllarýnda o ergenlik sivilceleri yok mu...Ayrýca vücudundaki ani deðiþmeler korkutmuþtu onu ...O günden beri aynaya bakmazdý,küstü...
Aynadaki kendini görünce önce irkildi,ardýmda biri mi var diye.Sonra dikkatlice baktý,karþýsýnda alýmlý ,güzel bir kýz...Bu ben miyim sahi dedi.Ýyice baktý aynaya .Elini yüzüne götürdü,saçlarýný kaldýrdý...Hýmm dedi güzel kýzsýn vesselam...
O gün ilk kez ayna karþýsýnda bakýndý durdu kendine...Biraz allýk,ruj falan olsaydý keþke dedi.Gözüne arkadaþý Handenin makyaj çantasý iliþti...Makyaj yapmasýný da bilmiyordu...elinde bakýndý bir süre.Sonrasýnda biraz ruj süründü dudaklarýna,biraz allýk yanaklarýna,kirpikleri de ihmal etmedi rimelden...Ýyice bakýndý aynadaki Þermine...Deðiþmiþti,hem de tanýnmayacak kadar...
Bugün delice bir þeyler yapmak geliyordu içinden.Ne zaman mutlu olsa bu duygu dürter dururdu onu...Yine öyle oldu.Ne kadar kendini frenlemek istese de yeni ve güzel bir iliþkinin arefesinde içindeki Þermin rahatsýz oluyordu hareketsizlikten...Sokaða çýktý önce etrafýna bakýndý...Yaþlý bir teyze karþýdan karþýya geçiyordu ona bir oyun yapmak istedi ama etrafta insan çok vaz geçti bu þeytanlýktan.Ýlerledi içindeki yenemediði kötülük duygusuyla.Ara sokaklara girdi.Ýki üç çocuk sohbet ediyor bir evin önünde.Bir taþ aldý görünmez tarafýndan lüks evin enbüyük camýna taþý attý ve pencereden birinin görünmesiyle baðýrdý,
-Utanmýyor musunuz þu güzelim eve taþ atmaya...çocuklar neye uðradýðýný þaþýrýp kaçmakta buldu çareyi...Ev sahibi teþekkür ediyordu duyarlýðý için þermine...Þerminin kötülük duygusu tam tatmin olmasa da ondan aldýðý haz en azýndan bugün için onu tatmin etmiþti...
Yürüyerek okuluna gelmiþti ki o da ne,karþýsýnda merve ve Çiðdem...Özellikle bu Çiðdeme uyuz oluyordu ...Merveyi korumaya almasý onu dellendiriyordu.Yanlarýna yaklaþtý,
-Merhaba aþkým diyerek elini uzatmýþtý ki Merveye,kendini yerde buldu.Deðil makas almak ulaþamamýþtý bile Merveye.Çiðdem ani bir hareketle ayaklarýný yerden kesmiþ yumruðu gözünün üzerine akþetmiþti.Bir süre sersemledi ve yerden kalkamadý.Dersi boþ olan herkes toplanmýþ onlarý seyrediyordu.Bu kez sert kayaya çarpmýþtý Þermin...Usulca kalktý ve,
-Seni de aldým listeye karakýz...kolla kendini...diyerek uzaklaþtý bu hiç hoþ olmayan durumdan.

 

Merve yaþananlara anlam veremiyor,çiðdem ise tutacaðý rapor için saatine bakýyordu.Þermin papucun pahalý olduðunu anlayýnca homurdana homurdana uzaklaþmýþtý...Okul idaresi müdahale etmek istemiþti ama ne olay ne de failler belliydi...Bir kavga rivayeti vardý da þahit vs yoktu.Kapandý böylece olay baþlamasýyla beraber.
Olaydan bir saat gibi bir zaman sonra ,olay tüm okula yayýlmýþ tüm okul Þermine haddini bildiren kýzý tanýmak için adeta seferber olmuþtu da,deþifre olmamak için Çiðdem derse girmemiþ uzajklaþmýþtý okuldan...Giderken Merveyi de görmüþ,okul çýkýþý beklediði mekaný söylemiþti...
Nihayet okul çýkýþ vakti gelmiþ Merve sýnýftan çýktýktan sonra etrafýna bakýnmýþ,yine o uðursuzla karþýlaþmak istemiyordu.Çünkü her karþýlaþmasýnda muhakkak istenmeyen bir durum yaþanýyordu.Kapýda Ýnciyle karþýlaþtý.Gerçi Ýnciyi de sevmez olmuþtu son zamanlarda.Ýlk kez ilgi duymaya baþladýðý birini adeta elinden almýþ baðlamýþtý kendine...Alparslþanla Ýncinin niþanlandýðýný duymuþtu da duyduðu andani tibaren içinde Ýnciye karþý anlamsýz bir kin belirmiþti...Merve görmemiþlikten gelmek istedi ama Ýnci fýrsatýný bile vermeden koluna yapýþmýþtý.Kendine çekti ve,
-Kýzým vukuatýný duydum.Gel hele sen þöyle yanýma birlikte gidelim ,nolur nolmaz.Hem biz bir arkadaþýmýzýn zor duruma düþmesini istemeyiz...Merveyi emirvaki yapmýþ ,Merve aðzýný bile açamamýþtý.Aslýnda gizliden de olsa yalnýz kalmadýðýna seviniyordu Merve...Belki de Çiðgdem,Ýnci ve grubu olmasa çoktan okulu da býrakýp memlerketine giderdi...Onlarýn desteðiyle Þermin belasýný göðüsleyebilmiþ,dayanabilmiþti onun bu güne kadarki sapýklýklarýna...
Merve Ýnciye takýlmýþ ve çarþýya çýkmýþlardý...Bir ara,
-Nereye gidiyoruz ,diyecek oldu.Ýnci lafý aðzýna tkadý,
-Sabýrlý ol görürsün...Bir süre yürüdüler ara sokaklarda ve arada bir takýldýklarý kafenin önüne gelmiþlerdi.Mervenin meraký hayli artmýþtý...Yoksa,Ýnci de mi bu Þirretin arkadaþý diye düþündü içinden...``Sonrasýnda,saçmalýyorsun kýzým``dedi kendi kendine vesveselerine bir cevap olarak...
Ýçerisi loþ ve alkol kokuyordu... Dolu olan üç masa vardý günün bu erken saatine raðmen...Merve burnunu tutarak ilerledi Ýncinin peþi sýra...Ýnci en ýçtaki masaya kadar yürüdü...Masada arkasý dönük içerdeki musikinin havasýna kendini kaptýrmýþ bir kiþi vardý...Ýyice yanýna yaklaþýncaya kadar kim olduðunu farkedemedi Merve...Ýncinin de ketumluðu tutmuþtu bugün...
Masada içen kiþinin Alparslan olduðunu zor da olsa farkedince bir rahatlama duygusu kapladý Merveyi...Çünkü o ana kadar Ýnciden ve içerdeki herkesten þüphe etmiþti,yaþadýklarý ona herkes ve herþeyden þüphe etmesi gerektiðini söylüyordu...Galiba felsefede bunun adý septizimdi...Ya da psikolojide....Gerçi bu bilim dallarýný hep karýþtýrýrdý Merve...
Þimdi Alparslanýn karþýsýndaydýlar,loþ ýþýðýn verdiði hava güzelliklerine güzellik katmýþ olacakki ,Alparslan onlarý görünce ayaða kalktý ve iltifatlar yaðdýrdý...
Oooo,Balkanlarýn ve Avrupanýn en güzel iki kýzý ziyaretime gelmiþler,buyurun,buyurun efendim diye centilmenliðide elden býrakmýyordu...onlarýn sandelyelerine oturmasýný bekledi oturmak için...