Adıma yazılmış kelimeler çizildi belki,
Haşhaş dokunmalarında...
Lutufluk yürekte kalsın bırak zerafeti.
İmgeler içinde kanasın ,kavrulsun baharlar.
Bir şiir olmak kaldı düşselimin engereklerinde.
Yürüdüm,kan revan içinde,
Dost atmıştı hem de gülü...

Sakınmadım, sıkılı yumruklardan baykuş gecelerİ.
Ve bir daha,bin kez yudumladım dost vuruşlarını.
İnleme yok ,izmarit yanıklarında.
Düş artıkları kalan ,
Ötesi,öteki yalan...
Mundar edilmiş imgeler yakınmalarında...
Kanamıştı dostun dili.

Ney dedim ,kamış küstü bilinmez neden.
Vursak mı sazın teline...
İzmiri yakardım,
Koşmadan martılar sahiline.
İstanbul bir dosttu,gömüldüm bilinmezine.
Sanki bir gece çöktü apansız
Kanıyor yüreğim atılan gül de olsa.
Dediler safan olsun lutuf veli.

Bak şimdi hali arzettim ,sen sanıksın.
Mahkeme mi kuruldu,kim ki yargıcı.
Saraylar, tahtlar kavgası mı var buselik bakışlarda.
Hakime ol, hükmet taassubu meftaya.
Uyurken mülkü,destursuz gir koynuna.
Duymasın,görmesin kör kemancı,
Sağır sultanlar duydu bir kere gidişi.
Var elbet her gidişin bir evveli.
( Doğru Mu başlıklı yazı Lütuf VELİ tarafından 5.10.2010 tarihinde sitemize eklenmiştir. Sitemizde yayınlanan eserlerin hukuki sorumluluğu , kullanılan materyaller ve yazının içeriği yazarlarına aittir.İzin alınmadan kaynak gösterilse bile sayfamızdaki eserler başka yerde yayınlanamaz. Eserlerin izin alınmadan kopyalanması ve kullanılması 5846 sayılı Fikir ve Sanat Eserleri Yasasına göre suçtur. )
Okuduğunuz Yazının Site Kurallarını İhlal Ettiğini Düşünüyorsanız, Site Yönetimine Bildirmek İçin Tıklayınız.