Hüzün Vurgunuyum
HÜZÜN VURGUNUYUM
“Ağaçları, çiçekleri anlat” diyorsun bana
“Kuşları, böcekleri anlat” diyorsun
“Bak nasıl da tam ortasındalar hayatın
Bak nasıl da kıpır kıpırlar yapraklar arasında”
“Anlat” diyorsun “bunları anlat..."
Belli ki sen de bilmiyorsun
Belli ki senin de haberin yok
İflah olmaz bir hüzün vurgunu olduğumdan…
Durmak nasılsa kıyısında bir uçurumun
Ve nasılsa bir atlamak çılgınlığı aşağıya
Sonra birden vazgeçmek kahramanlığı
Öylece yaşıyorum gelgitler arasında…
Anlatabiliyorsan sen anlat
Anlatabiliyorlarsa onlar anlatsınlar
Bana yabancı söylediklerin
Benden ırak…
Ne olur beni kendime bırak…
Ahmet KÖKEN
(
Hüzün Vurgunuyum başlıklı yazı
ahmet-koken tarafından
12.10.2010 tarihinde sitemize eklenmiştir. Sitemizde yayınlanan eserlerin hukuki sorumluluğu , kullanılan materyaller ve yazının içeriği yazarlarına aittir.İzin alınmadan kaynak gösterilse bile sayfamızdaki eserler başka yerde yayınlanamaz. Eserlerin izin alınmadan kopyalanması ve kullanılması 5846 sayılı Fikir ve Sanat Eserleri Yasasına göre suçtur. )
Okuduğunuz Yazının Site Kurallarını İhlal Ettiğini Düşünüyorsanız, Site Yönetimine Bildirmek İçin Tıklayınız.
