Nice gönüller vardýr Gülizar,

Nice yürekler,

Ummanlar gibi.

Gizemli sineler vardýr deryalar gibi.

Dökemez yüreðini, söyleyemez dileðini,

Söyleyemez sevdasýný kýnarlar diye,

Anlatamaz acýlarýný duyarlar diye.

Bir dünyadýr gönül Gülizar,

Bir dünyadýr.

Bilinenden bilinmeze açýlýr.

Sevgi orada büyür,

Oradan yürür Mevla’ya.

Yol onundur, yolcu onun.

Yürek derler adýna,

Öfke orada büyür,

Katmanlaþýr nefret,

Küf tutar, pas tutar.

Kör olur gönül gözü,

Göremez iyiyi, kötüyü,

Göremez güzeli, çirkini.

Göz vardýr göremez bir adým öteyi,

Göz vardýr açar cihana ufkunu.

Görmek ve görememek...

Görenedir hava, su, varlýk.,

Görmeyen ne bilsin âlemi,

Ne bilsin ayýn halesini, güneþin hüzmesini.

Nebilsin GülÝzar

Sahi nedir görmek yada görememek?

Ne anlatýr görene?

Sen Gülizar, sen,

Sen göremiyorsan gönlündeki güzeli,

Ben sana ne anlatayým,

Nasýl tarif edeyim?

Güzel candadýr Gülizar, tende deðil,

Sevgi ruhtadýr, bedende deðil.

Sevgi arýyorsan ruhuna dön,

Gönlünde ara onu.

Nice güzellikler bulacaksýn orada,

Ummanda inciler,
                        Acýlar, sevinçler,

Dal yüreðine Gülizar,

Bul güzeli.

                               Rabia Barýþ