Ne sensizliðin baharýna aldanýr gönlümün nazlý çiçekleri,

Ne yalnýzlýðýn bitmek tükenmek bilmeyen ayazýna býrakýr sevdiðini,

Yanlýþ bir iklime açmýþ olsam da kan revan içindeki yüreðimi,

Sabýr ve umudun her haliyle beklemekteyim sevdanýn tatlý iklimini.

Aslýný sorarsan yalancý baharlarda yitirdim tüm çiçeklerimi,

Tam da sevda iklimi derken ayaza býrakýverdim sevdiklerimi,

Yanýlmýþlýðýmýn içinde yaraladým el deðmemiþ yüreðimi,

Sabrýn ve beklemenin içine hapsetmiþtim kendimi.