Alev Alev Yaktın Yar
Alev alev yaktın yar, köz oldu içim dışım,
İçtiğim onca meyler,artık fayda etmiyor.
Ebem kirmanı oldu,durmaz dönüyor başım.
Bu sevdayı başımdan,kovsam bile gitmiyor.
Pervane oldum sanki,yar sevdana düşeli
Bir gün ayık gezemem,her gün elim şişeli.
Görenler hep diyorlar; bizim deli neşeli.
Dostlardan bin teselli,duysam bile yetmiyor.
Söz birliği etmişler,cephe almışlar bana.
Unut gitsin diyorlar;hayır yok ondan sana.
Nerden bilsin ki onlar,baş koymuşum sevdana.
Derdimi anlatmaya lisanlarım yetmiyor.
Sen çok iyi tanırsın,eskiden ben nasıldım.
Şimdi pusulam kırk,bak kıblemi şaşırdım.
Tonlarca yük sarsaydın,of demeden taşırdım.
Hasretini çekmeye inan ki güç yetmiyor.
Her yokluğa varım da,hasret boyun büküyor
Ne geceler bitiyor ,ne de şafak söküyor.
Gözlerim bulut oldu,her gün yağmur döküyor.
Kutu kutu mendiller ,artık bana yetmiyor
Kaldır artık firağı,bu hasret özlem bitsin.
Boynu bükük yürekler,bırak ta vuslat etsin.
Var ise bir sitemin,ver Sam yeline gitsin.
Gönderdiğin selamlar gayrı cana yetmiyor.
Her gece diken olur,ipekli yeşil yorgan.
Sanki boğazım sıkar,üç katlı kalın urgan.
Sen zalim bir kasapsın,ben ise aşka kurban.
Öldüm,öldüm dirildim,bir şu canım çıkmıyor.
(
Alev Alev Yaktın Yar başlıklı yazı
S.SAMYELİ tarafından
3.11.2010 tarihinde sitemize eklenmiştir. Sitemizde yayınlanan eserlerin hukuki sorumluluğu , kullanılan materyaller ve yazının içeriği yazarlarına aittir.İzin alınmadan kaynak gösterilse bile sayfamızdaki eserler başka yerde yayınlanamaz. Eserlerin izin alınmadan kopyalanması ve kullanılması 5846 sayılı Fikir ve Sanat Eserleri Yasasına göre suçtur. )
Okuduğunuz Yazının Site Kurallarını İhlal Ettiğini Düşünüyorsanız, Site Yönetimine Bildirmek İçin Tıklayınız.
