Online Üye
Online Ziyaretçi
O bir ULUÇINAR
gölgeleri serin çınar
Etrafında yanar işıklar
Dalları var altı tane,
Hepside aynı gövde-de
Seksen iki yıl güldü,
koca bir ömür sürdü..
Neşelendi,
İnsanları neşelendirdi
Ama şimdi ULUÇINAR
son günlerini yaşıyor
Sevdikleri ona koşuyor
Etrafı dolup taşıyor
Şu günler ziyaret edeni hiç eksik olmuyor
Ama yüzünde o eski gülümseme yok
Uluçınarın yüzü sararmış,
Kollarıda üzüntüden dermansız kalmış.
ULUÇINAR
Uluçınar insanları severdi
Hep saçardı gülücükler
kötülüklerden daim kaçardı
Onundu serin gölgeler
Onundu açan yeşil yapraklar
Onun sayesinde açardı .
Yeşerirdi topraklarda güzel çiçekler
Tepesinde öterdi güzel kuşlar
Geçerdi sıcak, soğuk kışalar
Şimdi ulu çınar başını önüne eğdi
Geleni gideni tanımadı
Hayata tutunmaya çalışan biri oldu
Gözlerini yumdu
Yaratan bir mucize verdi
Tekrar hayata döndü
Döndü ama
o güzel yüzü soldu
Gözündeki işık mum gibi söndü
ULUÇINAR sadece nefes alıyor
Dallarını yapraklarını göremiyor
Gözleri kapalı
Şuru kapalı..!
Yaşamdan habersiz
Sessiz sedasız
Uzanmış yatıyor
Dalları gözyaşları akıtıyor
Dualar ediyor
Bir mucize bekliyor
onu bize bağışla diyor
Sevdikleri yalvarıyor
Hiç olmazsa helallaşalım diyor
Ne olur bizar daha zaman tanı
Duyalım tek sözünü
Ne olur bizi bırakıp gitme ULUÇINAR
Sen bizim babamızsın
Nasıl bizi bırakırsın
Nasıl uzaklara gitmek istersin
gitme, gitme
dayanamam yokluğuna ey ULUÇINAR
Dön yolundan hadi gel ,
gölgelerin serin çınar
BABAM....ULUÇINARIMMMMMMMMMM