Dili Tutamayan Başlar Utansın...!
Biz ne çektiysek hep şu dilden çektik
Dili tutamayan başlar UTANSIN
Onunla dostlara çektiler tetik
Dili tutamayan başlar UTANSIN
Kulağına küpe eyle sözümü
İnkar etme asla benim özümü
Bağcıyı dövmeden ye şu üzümü
Dili tutamayan başlar UTANSIN
Tilkiyi çoban yap, dağdaki kuşa
Alimi sultan yap, bağda-ki camuş-a
Ağustosta karlar yağdırır Muş-a
Dili tutamayan başlar UTANSIN
Söz gümüş sukut altın, budur tek çare
Hiç bir olurmu-ki ırmakla dere?
Dilini uzatma hemen her yere
Dili tutamayan başlar UTANSIN
Ne geldiyse dilden geldi başlara
Baban bile bakmaz akan yaşlara
Hiç güvenme dosta ve gardaşlara
Dili tutamayan başlar UTANSIN
Cahil ile sohbet gider mi hoşa?
Ne söylersen söyle sürer yokuşa
Sardırır durmadan hep böyle boşa
Dili tutamayan başlar UTANSIN
Durak YİĞİT der ki dinsin bu acı
Yaralı gönülde, bitmiyor sancı
Çare bulamadım, yok bir ilacı
Dili tutmayan, başlar UTANSIN
Durak YİĞİT
GönüllerinŞairi
2011...KOCAELİ
(
Dili Tutamayan Başlar Utansın...! başlıklı yazı
Durak YİĞİT tarafından
1/5/2011 tarihinde sitemize eklenmiştir. Sitemizde yayınlanan eserlerin hukuki sorumluluğu , kullanılan materyaller ve yazının içeriği yazarlarına aittir.İzin alınmadan kaynak gösterilse bile sayfamızdaki eserler başka yerde yayınlanamaz. Eserlerin izin alınmadan kopyalanması ve kullanılması 5846 sayılı Fikir ve Sanat Eserleri Yasasına göre suçtur. )
Okuduğunuz Yazının Site Kurallarını İhlal Ettiğini Düşünüyorsanız, Site Yönetimine Bildirmek İçin Tıklayınız.