GİT!
Gitmelisin yüreğimin sensiz ağladığı yere,
Düşlerinde ben olmadığım zamanlara git,
Kirpiklerinde bir hatıra bırak, kalsın,
Gitmelisin, sensizliğin bizi yaktığı yere;
Bir sabinin gözlerinde sevgiydim,
Ana sütü kadar helal sevdam,
Ten ateşlerinde günaha dalmamış,
Tertemiz duyguların uyandığı, o yere git.
Bir bulut kümesine çiz şeklimi
En beyazını seç,
Tek gri, kara olmasın,
Göklerin saf suyu yağmurlar kadar duru,
Avuç avuç dök yüzüne, gönlüne,
Yıka tüm korkularını, arın vehimlerden,
Seni bulduğum ve kaybettiğim yere git.
Yalansız ve bakir aşk bahçelerinin
Henüz tomurcuklanmamış iki goncası,
Dalları yeşil yapraklara sığınmış,
Gizli bir muhabbetin masum hülyası,
Mecnunun Leyla’yı,
Keremin Aslıyı aradığı
Efsanelerde ayrılığın çöllerine git.
Bir dirhem bal içindir arının çabası,
Sen, ben de öyle bir peteksin,
Uykuya dalmış bütün canlar, rüyada
Fısıldıyor ayrılık yükü gamda,
Gecenin içinde gizli nefessin;
Görünmez bir el tutmuş ellerimi,
Azat et, gönül kuşun aldı uç emrini,
Gördün ya,
İçimdeki çocuk deli
Senin için sakladığım şu beyaz gülü
İliştir yakana,
Güle gülde git…
Ş.AYDOĞAN ( GÜLCENAZ )