RÜZGÂRLA GİDEN MEKTUP

 

Nasıl bir oyun yazdın hayatın sahnesinde

Gişe rekoru kırdı gözü badem bal oğlum.

Konuşturdun elleri hançerler sinesinde

Dur, sus nedir bilmezdin telefonda lal oğlum

 

Hasretinle uyuştu gönül kuşumuz sarhoş

Sağa sola uçuyor önündeki yollar boş

Beklemekten usandım artık sen de bana koş

İçinde biriktirme gözyaşını sal oğlum.

 

Rüyalar kâbus oldu hasret kaldık sabaha

Suçumuz güvenmek mi layık mıydık günaha

Pişman olup gönlüme doğar mısın bir daha

Düşlerinde hasretin denizine dal oğlum.

 

Tekrar döner diyordum gittiğin o günlerde

Alev alev yanarım bayramda düğünlerde

Taş tıkanır gırtlağa zor geçen öğünlerde

Yediğim şifa değil zehir dolu yal oğlum.

 

Aklımı çaldın gittin değil midir hırsızlık

Haksızlıktır yaptığın bu emeğe haksızlık

Çareler uçtu gitti çevremizde yalnızlık

İlenmekte istemem sen de yalnız kal oğlum.

 

Adresin belli değil mekânın belli değil

Ben eğildim büküldüm birazcık da sen eğil

Bu sana son mektubum bunu anla artık bil

Rüzgârlarla gönderdim yağmurlarla al oğlum.

 

                                     Afet KIRAT

 

 

 

 

 

( Rüzgârla Giden Mektup başlıklı yazı Afet Kırat tarafından 10.04.2011 tarihinde sitemize eklenmiştir. Sitemizde yayınlanan eserlerin hukuki sorumluluğu , kullanılan materyaller ve yazının içeriği yazarlarına aittir.İzin alınmadan kaynak gösterilse bile sayfamızdaki eserler başka yerde yayınlanamaz. Eserlerin izin alınmadan kopyalanması ve kullanılması 5846 sayılı Fikir ve Sanat Eserleri Yasasına göre suçtur. )
Okuduğunuz Yazının Site Kurallarını İhlal Ettiğini Düşünüyorsanız, Site Yönetimine Bildirmek İçin Tıklayınız.