Viraneye dönen ,taş duvarlar arasında
Maziyi hatırlatan gül kokusu
Sönmüşken akşamın loş ışıkları
Nidalar yükseliyor boşluklardan
Can çekişen duvarlara karşı...
Karanlığın kasveti işlemiş korkuya
Gözleyen kim,kimdi
gözlenen.
Suskun yüreğime kimdi?
Garip sevdamı çok gören
Kaçıncı iklimin habercisi zorbalık...
Her kul bir değilmidir YARADAN katında
Sultanda birdir,halayıkta.
Yırtığını yamayandır ustalardan usta
Çoğu
zaman aşktır filizlenen toprakta
Gönül bahçesinde güllerden koku sarmış ortama...
Bir çölde oluşan kaktüsü düşündüm
Birde dilinde ki zehri
Çalıları araladım gocunmadım
Kahreden sözlerinde üzüldüm
Gerçeği şimdilerde gördüm...
Aydınlığı düşledim
Aydın kişileri benimsedim
Kahroldum
Karanlıklarda
Karanlığın katmanında boğuldum...
