hüzün gamlıydı saklandı iki sokak arası
sarı bir hazan yaprağı gibi soldu
günlerce ortaya çıkmadı
sevinç yariydi ama uzaktı epeyce
ne gidecek hali ne diyecek sözü vardı
beyaz bir kelebek uçtu sevinç rengi
kanatlarında sevinç tozu
hüznü aradı biraz umut vermek için
aslında özlemişti hani bir görüverse

tek tek baktı insan yüzlerine
kiminde acı ıstırap keder
kiminde solgun bir heves
nasılda mutsuzluk yansımış suretlerine
oysa hüzün bunca kara değil
gelir geçer sıkılıp bunalan kalplere

sevinç yalnızdı hüzn-ü yar olmadıkça
getireceği müjdelerinde tadı olmayacaktı
yarım kalacaktı neşesi, hüzünsüz
masum yüzlerdeki gülümseme
yakışmadı önce hüznü görmedikçe
ve hep aradı yıllarca hüzün sevinci
sevinç hüznü özlemle
her ikiside misafirdi kısacık anlarda
insan yüreklerinde.

Ş.AYDOĞAN  ( GÜLCENAZ )
( Hüzün başlıklı yazı Şükran Aydoğan tarafından 5/30/2011 tarihinde sitemize eklenmiştir. Sitemizde yayınlanan eserlerin hukuki sorumluluğu , kullanılan materyaller ve yazının içeriği yazarlarına aittir.İzin alınmadan kaynak gösterilse bile sayfamızdaki eserler başka yerde yayınlanamaz. Eserlerin izin alınmadan kopyalanması ve kullanılması 5846 sayılı Fikir ve Sanat Eserleri Yasasına göre suçtur. )
Okuduğunuz Yazının Site Kurallarını İhlal Ettiğini Düşünüyorsanız, Site Yönetimine Bildirmek İçin Tıklayınız.
 

EdebiyatEvi.Com | Edebiyat ve Kültür Platformu

EdebiyatEvi.Com | Edebiyat ve Kültür Platformu

EdebiyatEvi.Com | Edebiyat ve Kültür Platformu