Sen Ölümü Bile Bana Arattın
Sevmişliğinden di,yücelerde dikti başım
Söylemeseydin sevmediğini,akmazdı gözyaşım
Yine yaktın beni,şimdi hissiz bir taşım
Sen ölümü bile bana arattın arkadaşım.
Sanma tek sensin,dünyalar güzeli
Bu güzelliğin vardır,elbet bedeli
Senden gelmezsin,ölüm den olsun eceli
Sen ölümü bile bana arattın,gittin gideli.
Seni yücelten,sevgimde ki gülüştü
Dudağım da son hatıran,lal izinde öpüştü
Tatamadım vuslatın dan,gönlümden,kana düştü
Sen ölümü bile bana arattın,ruhum küstü.
Kötü olan ben`miyim? sen canavar yarattın
Doğmuyor gecelerim den,sabahımı kararttın
Neyime çare oldun ki?yüreğimi kanattın
Sen ölümü bile bana,çoktan arattın.
(
Sen Ölümü Bile Bana Arattın başlıklı yazı
Fedai GÜVEN tarafından
17.06.2009 tarihinde sitemize eklenmiştir. Sitemizde yayınlanan eserlerin hukuki sorumluluğu , kullanılan materyaller ve yazının içeriği yazarlarına aittir.İzin alınmadan kaynak gösterilse bile sayfamızdaki eserler başka yerde yayınlanamaz. Eserlerin izin alınmadan kopyalanması ve kullanılması 5846 sayılı Fikir ve Sanat Eserleri Yasasına göre suçtur. )
Okuduğunuz Yazının Site Kurallarını İhlal Ettiğini Düşünüyorsanız, Site Yönetimine Bildirmek İçin Tıklayınız.
