Her dalda öterdir minik serçeler,

Dibinde uyuklar, bir insan baþý,

Kokardýr al güller ve de laleler.

Yeþermiþ söðütte bir garip serçe,

Lal olmuþ bir can var, onun dibinde,

Hiç durmaz bakardýr, gözleri dalgýn,

Sanýrsýn kapanmýþ sahnede perde.

Aðarmýþ baþýnda, tek, tek saçlarý,

Yýllara kýzmýþ’ da, çatýk kaþlarý,

O serin yerinden düþler kurarken,

Uykuda gibidir, izler kuþlarý.

Eserdir bir yel de deðer saçlara,

Unutmuþ onu da, kýrgýn dostlara,

Uyanýr uykudan, kuþlar öterken,

Dost arar gibidir, bakar yollara.

Çimendir yeþildir, baktýðý yerler,

Kim diye sorarsan, bir garip derler,

Uyurdur durmadan o dalgýn insan,

Seslensen aldýrmaz dalgýndýr gözler.

Al bayrak dikilmiþ, karþý kaleye,

Nev bahar gelmiþtir, yeþil çevreye,

Söðüdün altýnda, uyuyan insan,

Uyanmýþ bakardýr, kokan kahveye.

A.Yüksel Þanlý er

19 Haziran 2011-06-19

Ankara