Kaybettim tebessümü gözyaşımda saklarken,
Düşlerime kar yağdı öyle üşüyorum ki…
Çoraklaşmış halimle derdimi kucaklarken,
Hüzün sardı zorlandım öyle üşüyorum ki…

Gittiğim loş yollarda gamsız berduş izlerim,
Düşe kalka yürüdüm paramparça dizlerim,
Sanki canım çıkacak fırlayacak gözlerim,
Bülbül gibi zarlandım öyle üşüyorum ki…

Talihsiz günlerdeyim tabip gelmezse eğer,
Şafi de O şifa da melun nefsim ne diğer,
Gerçeğin aynasında yaram ağırmış meğer
Düşündükçe darlandım öyle üşüyorum ki...

Yosun tutmuş su gibi solukladım üstümü,
Sanki biri kıracak isli paslı testimi,
Aldım onu önüme hesap bilmez büstümü,
Amansız yuvarlandım öyle üşüyorum ki…

Bilmem ki ne diğerler terk ederken arkamdan,
Sevabım günahımdan mevlidimden kırkımdan,
Endişem var Ömer’im allak bullak çarkımdan,
Ümitle toparlandım öyle üşüyorum ki…

26.02.07 Bursa

Ömer Ekinci Micingirt
( Öyle Üşüyorum Ki başlıklı yazı ÖE.Micingirt tarafından 19.06.2009 tarihinde sitemize eklenmiştir. Sitemizde yayınlanan eserlerin hukuki sorumluluğu , kullanılan materyaller ve yazının içeriği yazarlarına aittir.İzin alınmadan kaynak gösterilse bile sayfamızdaki eserler başka yerde yayınlanamaz. Eserlerin izin alınmadan kopyalanması ve kullanılması 5846 sayılı Fikir ve Sanat Eserleri Yasasına göre suçtur. )
Okuduğunuz Yazının Site Kurallarını İhlal Ettiğini Düşünüyorsanız, Site Yönetimine Bildirmek İçin Tıklayınız.