Payıma veda düştü devinirken kaderim
İmgeler yazılırken kan sızan dudağıma
Umudun saçlarından yakalar kaçma derim
Temmuzda ağustosta kar düşse de dağıma.
Sefalet kuruturken dilimin pınarını
Sarılırım umuda düşünerek yarını.

Savrulurken hayatta uçurum kenarında
Acının ipliğini çıkartırım pazara
O kıvranır izlerim çırpınırken nârında
Gelmeyelim diyerek kazara bir nazara
Umudumla birlikte kaçarım uzaklara
Biz beraber oldukça düşmeyiz tuzaklara.

Bakmayın çizgilere derin olsalar bile
Nasırlaşmış bir ömrün haritası saklıdır
Umudun türküleri taht kurmuşken bu dile
Hüzünler ve kederler ömrüme yasaklıdır.
Öksürük nöbetiyle buruşurken nefesim
Türküsüne es koymaz kısılsa bile sesim.

Nemlenmiş kirpiklerden alır gibi icazet
Rüzgârın kanadında uçuşurken notalar
Toprağa yakın beni öpse bile bin afet
Elinde kılıcıyla gölgeleri noktalar.
Zaman gelir vur derim bazen suskun dururum
Umudum var oldukça volkanı durdururum.

afet ince kırat



( Ben Ve Umut başlıklı yazı Afet Kırat tarafından 29.07.2011 tarihinde sitemize eklenmiştir. Sitemizde yayınlanan eserlerin hukuki sorumluluğu , kullanılan materyaller ve yazının içeriği yazarlarına aittir.İzin alınmadan kaynak gösterilse bile sayfamızdaki eserler başka yerde yayınlanamaz. Eserlerin izin alınmadan kopyalanması ve kullanılması 5846 sayılı Fikir ve Sanat Eserleri Yasasına göre suçtur. )
Okuduğunuz Yazının Site Kurallarını İhlal Ettiğini Düşünüyorsanız, Site Yönetimine Bildirmek İçin Tıklayınız.
 

EdebiyatEvi.Com | Edebiyat ve Kültür Platformu

EdebiyatEvi.Com | Edebiyat ve Kültür Platformu

EdebiyatEvi.Com | Edebiyat ve Kültür Platformu