Kul Azmayınca

 

benim emmi oğlu

“-bi de bok yeycek gibi

falan yerde bi garı varımış

gocası mefta olmuş

“-getdi getdi zamanı”

deye methetmişler

senin annaca(ğı)n

maytap geşmişler

“o ğarı sana havas” demişler,

“allem etmişler, galem etmişler

ağzından girmişler,

gulağından çıkmışlar”

 

Allah var, o(ğ)lan uşak etişdi

elbirlik-yardımınan yordamınan

işleri yoluna girdi,

“biti ıçcık ganlandı[1]” ya gari,

seninki gafayı gasdı, takgayı galdırdı

az-buçuk adama selem vermez,

emmiye dayıya eyvallah etmez

arkasına dönüp bakmaz

“yediği öğünde yemediği ardında”

“anası ölen abıla, bobası göçen ağa”

hesabı, “attığını almayyo”,

“asdığı asdık, kestiği kesdik

dediği deik, çaldığı düdük”

“şeyimden aşşa gasımpaşa”

“ağzından çıkanı gula(ğı) duymayyo”

neyimiş “dünneye bi da mı gelcemiş”

“bobası gırkbeşinde gedmiş dee

ne götürmüş,

anasıynan ömür çürütmüş”

 

bak seeen işi-ğücü bırakdı tabi bu

“-n’oldum öldüm,

ille bana o garırıyı alıvın”,

 deye dutdurdu

“sanki öldü, gaşdı, seni ğodu

getdi de” evdeki

çocuklarıyın anası

bunca yıllık garın

hiç olcak şey mi len..

pişman olmazsa

köpeğ olu(r) ürerin

eşşeğ olu(r) köyün orta yerinde anırı(rı)n valla

çoluk-çocu(ğu) iki ğün sonura

burnundan fitil fitil getirmezse,,

ben de bişiy bilmeyyon

 

de deycem

bi(r) ğün “len” dedim “gel buruya”

gül gibi yengemin nesi var

onu alcağındada bi sürü hengame gopardın

aldın gaşdın

hinci de “gocağarı” filen deyomuşun

sen esgerliğe getdiğin de

gellabam okula ğediyodu

o hesap senden on yaş güçcük,

doğurtmasaydın altı dene

 

hemi de sonura senin deyip battığın zilli

öğüne geleninen düşüp gakmadı mı,

takkamızı öne eğdirme arkadaş

Aykırı’nın etdiği gibi

köyün dışına sürerler

kimse selam alıp vermez valla

 

len endekinin halası Kel Gelin deği mi

iki ğün sonura onun da olca o

onun da millet birbirinden aldıgaşdıydı

gel elindeğinin gıymatını bil,

“yamanın üsdüne yama” olmaz,

“dirliğini dağıdan bi taha onmaz”,

 

ikiğün sonura

çoluk-çocuk

çifte-ekine getmez

harmanda dönmez,

geçiyne goyununa ilgilenmez

dağılı galısın valla

 

sonura ben gayat eyi biliyon o nursuzu

valla yüzüne bakılcak bişiy olsa

aslı asaleti olsa.. amenna,

insan etrafını hiçe sayıp,

tö(v)be evdekinin eline su dökemez valla

gelen gedeni aratdırı(r) valla

sonura çoluk-çocuk var ortada

ayıpdır ayıp,

 

en sonun da bak emmolu dedim

benden güçcüksün valla döğerin”

de!!! kime deyon boba

gafayı dakmış.. seninki uruhu duymayo valla

fitleyvidim o(ğ)lannarı,

kışgırdıvıdım üsdüne etirafı

kimse selem vermeyvidi

yok mok deyo ya bakman siz,

ordurmasan kokmaz de(ğil)mi

köye bi de bu adeti çıkarcak meymenetsiz..


[1] biti kanlanmak : kişinin sıkıntı içinde yaşarken para ve varlık yönünden güçlenmesi refaha ermesi.. işlerinin madden yoluna girmesi kastedilmektedir.

( Köyde 2- Kudur başlıklı yazı İ.ÇELİKLİ tarafından 8/5/2011 tarihinde sitemize eklenmiştir. Sitemizde yayınlanan eserlerin hukuki sorumluluğu , kullanılan materyaller ve yazının içeriği yazarlarına aittir.İzin alınmadan kaynak gösterilse bile sayfamızdaki eserler başka yerde yayınlanamaz. Eserlerin izin alınmadan kopyalanması ve kullanılması 5846 sayılı Fikir ve Sanat Eserleri Yasasına göre suçtur. )
Okuduğunuz Yazının Site Kurallarını İhlal Ettiğini Düşünüyorsanız, Site Yönetimine Bildirmek İçin Tıklayınız.