Ýnsanlarý anlamak inanýn zor kardeþim,

Kimi on lira eder, kimi bin lira eder.

Mezar dediðimiz yer epeyce dar kardeþim,

Aða bile yanýna kuruþ almadan gider.

Ben hepsini denedim, tecrübe oldu bana,

Benim tecrübelerim nasihat okuyana,

Eðer kantar paraysa, biraz harca dünyana,

Her zaman istif eden hakký bulmadan gider.

Para denilen zalým, kýymetli þer devrinde,

Herkes onu sayýklar çok bunlardan evrende,

Yalan diyorsan izle, vardýr elbet çevrende,

Parayý düþünenler memnun olmadan gider.

Vicdan  tarlalarýnda fesatlýk besliyorlar,

Çok parasý olana sýrtýný yaslýyorlar,

Kuruþunu saklýyor, adamlýk taslýyorlar,

Adam toprak üstünde, gözü kalmadan gider.

Çok param yoktur ama, harcadým neyim varsa,

Malým mülküm olmasýn, tecrübem bana arsa,

Biri gelip de bana, dost nedir diye sorsa,

Derim ki dost dediðin zaman çalmadan gider.