Sen Gelsen
Benim gölgem gibi, nereye gitsem
Her zaman peşime, düşüp sen gelsen.
“Buyur Leyla’m” diye, işi bırakıp
Çağrımı duyunca, koşup sen gelsen.
Bekler misin olsan, eli âsâlı?
Her yere yayılsın, aşkın masalı
Şirin’i uğruna, Ferhat misâli
Dağları kazmayla, eşip sen gelsen.
Bunların ön adı, dâima dilde
Antep, Urfa, Maraş, ne güzel belde
“Leyla! Leyla!” diye, aç susuz hâlde
Çöldeki kumsalı, aşıp sen gelsen.
Günlerimiz geçsin, birden yel gibi
Benden uzak durma, n’olur el gibi
Engel tanımayan, coşan sel gibi
Sığmasan bendine, taşıp sen gelsen.
Ümit kesilir mi, yüce Sâni’den?
Kim fayda görmüş ki, sonlu fâniden
Beklenmedik anda, bir gün aniden
Yolunu yitirip, şaşıp sen gelsen…
Leyla GEVREK (
Sen Gelsen başlıklı yazı
Leyla Ş.GEVREK tarafından
11.09.2011 tarihinde sitemize eklenmiştir. Sitemizde yayınlanan eserlerin hukuki sorumluluğu , kullanılan materyaller ve yazının içeriği yazarlarına aittir.İzin alınmadan kaynak gösterilse bile sayfamızdaki eserler başka yerde yayınlanamaz. Eserlerin izin alınmadan kopyalanması ve kullanılması 5846 sayılı Fikir ve Sanat Eserleri Yasasına göre suçtur. )
Okuduğunuz Yazının Site Kurallarını İhlal Ettiğini Düşünüyorsanız, Site Yönetimine Bildirmek İçin Tıklayınız.
