Acımasız bu dünya, demekten hiç bıkmadık

Acımasız olan biz, tüketirken dünyayı

Gelecek kuşakları, kafamıza takmadık

Asla koruyamadık, doğayı ve deryayı

 

Su, hava, toprak ve ses, radyasyon kirliliği

Kirlenen doğayla bak, kayboluyor hep yeşil

Bozuldu insanlığın, sağlığı ve dirliği 

Düşüncesiz değildi , geçmişte hiç bu nesil

 

Yaş kesen baş keser der, severdik ağaçları

Uyurdu gölgesinde, hep yorgun yolcuları

Doyurur ve korurdu, kendine muhtaçları

Dallarına konardı, barışın öncüleri

 

Kesiyor ağaçları, yakıyor ormanları

Parsel parsel topraklar, doyurmuyor açları

Düşünmez insanlığı, bu doğa düşmanları

Umrunda değil yarın, kazanmak amaçları

 

Hiroşimadan beri, dilimizde bir ezgi

Şeker bile yiyemez, atomdan yanan çocuk

Büyük güçler katletti, değildi elbet yazgı

Açmadı oralarda, yıllarca bir tomurcuk

 

Günümüzde hiç bir şey, değişemedi henüz

Kimyasal, biyolojik, silahlar alıyorlar

Kendilerini onlar, sanıyorlar ölümsüz

Neydi ecel unuttuk, savaşta ölüyorlar


Nükleer silahlarla, radyasyonu yayarlar

Kanserse büyüyerek, insanlığı saracak

Bütün bu silahlarla, canlılara kıyarlar

Acil önlem almazsak, insanlık yok olacak

 

Dünyayı öldürürken, kendimiz ölüyoruz

Dünya değil belki de, gidiyoruz sona biz

Miras değildir bize, atiden çalıyoruz

Hırsımıza yetmeyen, dünyamız kaldı aciz

 

( Dünyamız Kaldı Aciz başlıklı yazı BelkızGÜNAYDIN tarafından 9.10.2011 tarihinde sitemize eklenmiştir. Sitemizde yayınlanan eserlerin hukuki sorumluluğu , kullanılan materyaller ve yazının içeriği yazarlarına aittir.İzin alınmadan kaynak gösterilse bile sayfamızdaki eserler başka yerde yayınlanamaz. Eserlerin izin alınmadan kopyalanması ve kullanılması 5846 sayılı Fikir ve Sanat Eserleri Yasasına göre suçtur. )
Okuduğunuz Yazının Site Kurallarını İhlal Ettiğini Düşünüyorsanız, Site Yönetimine Bildirmek İçin Tıklayınız.