Online Üye
Online Ziyaretçi
hep kalacaksın takıntında
bir adım ötendeyim bilsen
sürtülmemiş burnun ucuna
esrikliğin donmuş halinden
çatlamış kanadın çenedin
içine yuttuğun hezeyanda
boğulup kalacaksın tıknefes
kuşkular kemirirken beynini
kaç yıl sürecek kim bilir anlık
çekiştirirken kıyı köşende
elinde kocaman bir hiç
püflenmiş bir avuç serinlik
kaç bahara konacak yusufçuk
toprağın kokusunda dem
sıyrılabilecekken dibe dalışın
yalnızlığın merkezinde kalışın
yenilir yutulur değil edilen söz
selinde sürüklendiğin yaşam
uçup gitmeden her geçen akşam
perdelerin ineceğinde savruk
141011denizli