İnsanız topraktanız hep cennetten gelmişiz

Âdemin can yoldaşı Havva’dır senin adın,

Akılla, sevda ile, sevgiyle yükselmişiz

Yaratılış gereği Âdem özdeştir kadın.

 

Nezaketin sembolü, muhabbetin kaynağı

Açılmış güle benzer nazlı yârin yanağı

Sevdiğine emanet yüce gönül konağı

Mutluluğun çiçeği sadık bir eştir kadın.

 

Kimi gurbette kalmış kiminin aklı sıla

Ana yarısı teyze, baba kardeşi hala

Bu bir sevgi harmanı gelmez akla hayale

Abla, bacı gerçeği, seven kardeştir kadın.

 

Kol kanat geren odur, yavruların üstüne

Can katar erdem katar kardan beyaz sütüne

Cennet ayağındadır bak Peygamber kültüne

Annelerin meleği başlarda taçtır kadın.

 

Beyaz atlı prensler vurulmuş güzeline

Herkes gıpta etmekte tel duvaklı geline

Ana başta taç iken olur tonton bir nine

Ailenin bezeği doğan güneştir kadın.

 

Gönlü güzel olursa Hint’te Çin’de bulunmaz

Canımız cananımız, asla onsuz kalınmaz

Âdem kadınsız olmaz, kadına doyum olmaz

Kalplerde bin bir renkle açan çiçektir kadın.

 
 
H.İbrahim SAKARYA
( Kadın başlıklı yazı İbrahimSakarya tarafından 18.10.2011 tarihinde sitemize eklenmiştir. Sitemizde yayınlanan eserlerin hukuki sorumluluğu , kullanılan materyaller ve yazının içeriği yazarlarına aittir.İzin alınmadan kaynak gösterilse bile sayfamızdaki eserler başka yerde yayınlanamaz. Eserlerin izin alınmadan kopyalanması ve kullanılması 5846 sayılı Fikir ve Sanat Eserleri Yasasına göre suçtur. )
Okuduğunuz Yazının Site Kurallarını İhlal Ettiğini Düşünüyorsanız, Site Yönetimine Bildirmek İçin Tıklayınız.