Online Üye
Online Ziyaretçi
Değerli Kızım;
Bu mektubumda, benim aklımın da ermediği, senin de aklının ermeyeceği konulardan yazmak istiyorum. Bilmesen de, hayret içinde kalsan da, inkâr etme… Anlamaya, üzerinde düşünmeye, hatta zaman ve imkânın olursa, araştırmaya bak. Olur ki, Allah’a yakınlaşmanı, onun gücünü ve tasarrufunu daha iyi anlamana yarar.
Kudret sahibi kadir gecesinde inzal ettiği Kuran’ın ilk ayetinde “Yaratan Rabbinin adını anarak oku…”diye emrediyordu sevgilisine… “Oku” insana, isimlendirmeyi, anlamlandırmayı öğrenmenin, bilgilenmenin ve görgülenmenin tek yolu, okumak değil midir? Yaratan yarattığını başıboş bırakır mı? En vahşi hayvanlar bile, doğurduğu yavrusunu yüzüstü bırakıp gitmezken; yaratan yarattığını hiç terk eder mi? Yüzüstü bırakır mı?
“…Ki o insanı bir alaktan ( yani aşılanmış hücreden ) yarattı.” İnsanın dış görüntüsünü ve iç dizaynını genetik kodlarla milyarlarca yıl bilgi birikimini şifreleyen bir kitap niteliğindedir. Genetik mühendisliğin mazisi; son elli yılı bulmazken, bin dört yüz yıl öncesinden bildiren Kuran bir mucize değil midir? Yüzyıllardır hayvanlar ve bitkileri birbirine aşılama ve evcilleştirmeyle günümüze kadar gelen insanoğlu, o bitki ve hayvan yoktan var ettiğini söyleyemiyordu. Marifet üzerinde oynamak değil, hiç yoktan yaratmakta değil midir?
“Allah, kalemle yazmayı öğretti.” Kelamı, kalemle muhafaza altına almayı o öğretti. Kalemin yazdığı ise âlemin kaderi değil midir? İnsana bilmediğini öğreten, o değil midir? Allah kendini inkâr etsin, etmesin her yarattığına rahmandır. Nankörü de rızklandırır, doyurur, besler ve korur. Kendini tanıyıp bilene daha ayrı bir rahimdir. Onların gönül, göz ve kulaklarını iki cennetine de açar.
Mahşer randevusunda bütün kilitli gözleri açacak, rahman sıfatı baktıracak, rahim sıfatı gördürecektir. Dünyada akıl gözleri, kör olanların gözleri, ötede çılgın ateş ile açılmayacak mıdır? “O, büyük ikram sahibidir.”
Bilimin dünya dışına, uzaya taştığı günümüzde, kâinatın uzanamayacağımız öteleri, erişemeyeceğimiz hızları, dehşetli sıcak ve soğuklukları, gitmeye güç yetiremeyeceğimiz başka evrenleriyle doludur. Önceleri lideri olduğumuz bilimlere sırt çevirmemizin bedelini, ümmetler yarışında geri kalmışlığımızın ezikliği olarak yaşamıyor muyuz?
Allah’a iman, ibadet, irfan ve ilimle, ihlâs ile illiyine varılır. İsra suresi 90’nıncı ayetinde: “Gerçekten Kuran insanları en doğru yola iletir.” Enam suresi 58.ci ayetinde: “Bu kitapta (Kuran’da) hiçbir şeyi eksik bırakmadık.” Bozulan din değil, insanlardır. Taha suresi 114.cü ayetinde: “Allah bir kulunu rezil etmek isterse, onu ilimden mahrum eder.” İlim; insanı her iki dünyada da rezil olmaktan koruyan bir ömrün şeref ve bereketidir.
İnsan kulluk borcu karşılığında hayatı kazanmıştır. Dünyada ömür yaşam süresiyle sınırlı da olsa, zamandan arındırılmış baki bir hayat vardır. Ömür varlığı kısıtlarken, hayat serbestleştirerek sonsuzluğa uzatır. İnsanoğlu evrenle birlikte var edilmiş ve evrenle birlikte yok edilecektir. Sonra yine evrenle birlikte yeniden ve sonsuza kadar yaşamak üzere var edilecektir. Orada ömür değil hayat vardır.
Yaratan beşikten mezara kadar, kadın ve erkek herkese, kutsal ve makul bir uğraş olarak ilmi farz kılmıştır. Gizli bir hazine iken bilinmesini isteyen Yaratıcıya yönel… Herkes kaldığı yerden devam etmek üzere dirilecektir. Şehit akan kanıyla, biz dünyadaki bilgi ve görgümüzle dirileceğiz. O halde dünyadan ilim, irfan ve görgü götürmeyi düşünmez misin? İlim Allah’ı düşündürür ve seni günah işlemekten alıkoyar.
Amelsiz ilim olmadığı gibi, sevgisiz de amel olmaz. Allah hep verir ve asla almaz.
Mühürlü göz görmeden bakar. Mühürsüz göz ise bakmadan görür. Mühürlü kulak duyar ama işitmez. Ya da işitir ama duymaz. Seven hoş görür. Sevmeyen hor görür. Var gerisini sen değerlendir. Allah yar ve yardımcın olsun.
Baban
Ant-111010