1 Büyüdüğümü Anlıyorum
Özledim şehrin taze kokusunu
Her sokağında ayrı bir renk banyosu.
Ancak vaktim dar büyüdüğüm toprakta
Hayatı öğrendiğim evim yok artık
Yeni bir hayat başladı bu sene
Eskiye dair bir yapı kalmadı geride
Şimdi bir bir uzaklaşıyorum şehrin ışıklarından
Yeni renkler gözümü almıyor eskisi gibi
Sabahlara kadar sarhoşluğumu çeken sokaklar
Günışığında kahrımı çeken kapılar
Gülüşlerimizden nem kapan devriye polisleri
Hepsi bıraktı yerini yeni olanlara.
Çok uzak değil aslında geçici yuvam
Otobüsle on beş dakika.
Ancak zaman engel oluyor onada
Gece kendini gösterdiği anda
Ben yol alıyorum uzaklara.
Yol bittikçe hüzünleniyorum
Sona doğru gözlerim doluyor ama
Ağlamıyorum...
Şehrin o küçücük merkezinden
Dahada küçük kasabasına giderken
Büyüdüğümü bir kez daha anlıyorum.
( Büyüdüğümü Anlıyorum başlıklı yazı Ahmet Öztürk tarafından 13.11.2011 tarihinde sitemize eklenmiştir. Sitemizde yayınlanan eserlerin hukuki sorumluluğu , kullanılan materyaller ve yazının içeriği yazarlarına aittir.İzin alınmadan kaynak gösterilse bile sayfamızdaki eserler başka yerde yayınlanamaz. Eserlerin izin alınmadan kopyalanması ve kullanılması 5846 sayılı Fikir ve Sanat Eserleri Yasasına göre suçtur. )
Okuduğunuz Yazının Site Kurallarını İhlal Ettiğini Düşünüyorsanız, Site Yönetimine Bildirmek İçin Tıklayınız.