Geceye yârenim ay şahit
 
 


Ne zaman gül düştü ki solgun gamzelerime
Siz imgeleri öldürülmüş bir şiirin koynunda sabahladınız mı hiç ?


Geceye yârenim ay şahit
Sükûtun yankısı
Vurdukça yüreğinin çeperine
İnceden ince şiirlerimin sancılı doğumu başlar

 

Ey sessizliğin gölgesi !
Gözlerimi sıyırıp geçen düş gibi
Karpuz kabuğundan kayığım
Söz dinlemez imgelerimi
Duyguların deryasında yüzdürüyorum


Hey şair !
Terinde sızan vav
Gözlerinde akşamın alâcası
Hecelerin alevinde tir tir üşüdün mü sen

Ve sonrası
Sancısı vurdukça kalbin kalbine
Bir iç döküş
Ve ardısıra gelen
Bir iç çöküş


Yıldızlar ilham olup dökülürken ağıt ağıt
Kendi sefilliğine aldırmadan
Nasırlı ellerin terledi mi ’’yaz yaz’’ diye
Kilidi pas tutmuş aruz vezninde hecelerin
Secde edip eğildikçe dalları
Bırak hüzün sadece şiirlerde tuz bassın yaralarımıza


Gönül Aydemir Adıgüzel
13.11.2011
 
 
 
 
( Geceye Yârenim Ay Şahit başlıklı yazı GönülAYDEMİR tarafından 11/14/2011 tarihinde sitemize eklenmiştir. Sitemizde yayınlanan eserlerin hukuki sorumluluğu , kullanılan materyaller ve yazının içeriği yazarlarına aittir.İzin alınmadan kaynak gösterilse bile sayfamızdaki eserler başka yerde yayınlanamaz. Eserlerin izin alınmadan kopyalanması ve kullanılması 5846 sayılı Fikir ve Sanat Eserleri Yasasına göre suçtur. )
Okuduğunuz Yazının Site Kurallarını İhlal Ettiğini Düşünüyorsanız, Site Yönetimine Bildirmek İçin Tıklayınız.