Tek başıma değildim gelirken
İkizimle aştık dokuz aylık yolu
Ben yorgundum ikizim durgun
Bu muymuş hayatın doğumu
Zor günlerdi hatırlıyorum
Biraz sıkıldık sıkıştık ama mutluyduk
Anamız beslerken bizi 
Onun sevgisi şevkatiyle toktuk

Sonra hayat ışığı parladı birden
Bir ses dedi haydi gidin
Bitti bekleyişiniz bu yolun sonu
Doğun hayata yaşayın ve öğrenin
Çok kalmadı aramızda ikizim
Zamanı azmış dört aylık konuk
Bir sabah sonsuzluğa kapatırken gözlerini
Dünyayı sana bırakıyorum dedi

Yaşadım ve yaşadıkça gördüm ki
Ol hâkim âlemlerin sahibi
Öylesine güzel özenerek yaratmış
Yeşille maviyle her türlü nimetle
Dünyayı bizim için bize donatmış
Anladım her işte kararını
Anladım benim için ömrün devamını
İkizime yaşamak bu kadar nasip edilmiş

Ve anladım ki en büyük zenginlik
Ne mal mülk ne makam ne güzellik 
Hepsi gelip geçici hepsi seyirlik
Varlığımın sebebi gayesi sevgi imiş
Bu kalp severek sevilerek yücelir miş
Anladım artık Rabbim ruhum neden coşuyor
Önce senin sevginle bu garip şair yaşıyor.

Ş.AYDOĞAN GÜLCENAZ
( Yolculuk başlıklı yazı Şükran Aydoğan tarafından 11/18/2011 tarihinde sitemize eklenmiştir. Sitemizde yayınlanan eserlerin hukuki sorumluluğu , kullanılan materyaller ve yazının içeriği yazarlarına aittir.İzin alınmadan kaynak gösterilse bile sayfamızdaki eserler başka yerde yayınlanamaz. Eserlerin izin alınmadan kopyalanması ve kullanılması 5846 sayılı Fikir ve Sanat Eserleri Yasasına göre suçtur. )
Okuduğunuz Yazının Site Kurallarını İhlal Ettiğini Düşünüyorsanız, Site Yönetimine Bildirmek İçin Tıklayınız.