Sorma Dediler
Üzülürsün, kahrolursun kederden
Haberin yok galiba son haberden
Göçtü gitti dün sabah seherden
Sordum; halime mi, ona mı yanayım
Bir Leyla idi benim gözümde
Öğrenmişti yanmayı gönül gözünde
Derman kalmamıştı son demde dizinde
Sordum; halime mi, ona mı yanayım
Sebep sensin demedi her bir zulmette
Takdiri ilahidir derdi nimette, külfette
Derdi insan sen başına gelene sabrette
Sordum; halime mi, ona mı yanayım
Güzel bakmak lazım, hem düşünmek
Kasım ayazında, şubat da üşümemek
Ağustos sıcağında yanmamak derdi
Sordum; halime mi, ona mı yanayım
Gecenin karanlığında dosdoğru yolu
Seher vakitleri edeple, zikirle dolu
Konu-komşuya ikram etmekte bolu
Nasip et derdi, ben kendime yanayım
Sakın sorma daha da yanarsın
Dünyanın ahvaline kanarsın
Böyle gidersen daha çok arasın
Anladım ben kendime yanayım
Yanayım da belki kurtulurum yanmaktan
Dilimde hal kalmadı hatıralarını anmaktan
Uzun sürmez bende giderim ardından
Anladım ben kendime yanayım
Yaşar Kutlu
(
Sorma Dediler başlıklı yazı
Yasar Kutlu tarafından
22.11.2011 tarihinde sitemize eklenmiştir. Sitemizde yayınlanan eserlerin hukuki sorumluluğu , kullanılan materyaller ve yazının içeriği yazarlarına aittir.İzin alınmadan kaynak gösterilse bile sayfamızdaki eserler başka yerde yayınlanamaz. Eserlerin izin alınmadan kopyalanması ve kullanılması 5846 sayılı Fikir ve Sanat Eserleri Yasasına göre suçtur. )
Okuduğunuz Yazının Site Kurallarını İhlal Ettiğini Düşünüyorsanız, Site Yönetimine Bildirmek İçin Tıklayınız.
