Ceylan gibi sekerler bizim köyün
kızları
Boncuk boncuk ter döküp ovada ki çayırda
Sarı tohum ekerler bizim
köyün kızları
Beş metreden giyerler kadifeden şalvarı
Omuzlarından
sarkar el örgüsü şalları
Yazmalara renk veren allı morlu pulları
İğne ile
dikerler bizim köyün kızları
Haram diye eline almaz iken
mezeyi
Sırtlarında taşırlar ateş için tezeği
Taş fırınlar içinde ekmek
için bezeyi
Besmeleyle dökerler bizim köyün kızları
Alışkındır her
biri eleme ve kedere
Hoşgörüyle bakarlar pay vermezler hedere
Ne ataya
asidir ne yaşanan kadere
Yazıya boyun bükerler bizim köyün kızları
Kimisi çok çalışkan yüksek okulda okur
Kimisi marifetli ipekten halı
dokur
Her birisi asildir oldukca da çok vakur
Elde esbap yıkarlar bizim
köyün kızları
Görenler maşallah der dönüp bir daha bakar
Saygıdan
köprü kurar gönül köşküne çıkar
Ne sevmekten usanır ne sevilmekten
bıkar
Yürekler yakarlar bizim köyün kızları