DÜNYANIN ÇARKINA AKLIM ERMEDİ
Ufacık hücreydim zoru başardım
Dünyanın çarkına aklım ermedi
Fidanlar misali açıp yeşerdim
Dünyanın çarkına aklım ermedi
Serpildim sineme felek vurdukça
Bitmezmiş çileler dünya durdukça
Çok şeyler öğrendim gezip gördükçe
Dünyanın çarkına aklım ermedi
Sevda harmanında yandım kavruldum
Ayrılık tırpanı biçti devrildim
Hasret tınazında yele savruldum
Dünyanın çarkına aklım ermedi
Yaşam imbiğinden aktım süzüldüm
Kader değirmeni döndü ezildim
Menzile varmaya yola düzüldüm
Dünyanın çarkına aklım ermedi
Bazen yere düştüm bazen doğruldum
Ne yolumdan saptım ne de eğrildim
Çile teknesinde uzun yoğruldum
Dünyanın çarkına aklım ermedi
Yıllarca huzurun peşinden koştum
Acılar içinde kıvranıp piştim
Yılmaz’ım çekilmez dertlere düştüm
Dünyanın çarkına aklım ermedi