Sana iki kelime borcum var…
Her gözlerine baktığımda,
Gözlerim sana “seni seviyorum” diyor,
Ama bir türlü iki kelimeyi kulaklarım duyamıyor…
Ellerim ellerine dediğinde,
Ellerim sana “seni seviyorum” diyor,
Borcum dörde katlanıyor…
Dudaklarım dudaklarına dediğinde bir ses duydun mu ?
Kara kaplı defterin borcu kabarıyor…
Saçlarını okşadığımda,
Hafiften tatlı rüzgâr esiyor…
Keşke fırtına olaydı, belki korkarsında söylersin,
“mor menekşem” ezelimde sensin, ebedimde sensin,
Ezelimde de sevdim seni,
Ebediyen seni seveceğim,
Bu kelimelerin borcu boynuma kılıç olsa,
Dillerim lâl olsa da, ölmeden söyleyeceğim iki kelime;
“Seni Seviyorum”, “Seni Seviyorum”, “Seni Seviyorum”, “Seni Seviyorum”
“Seni Seviyorum”, “Seni Seviyorum”, “Seni Seviyorum”, “Seni Seviyorum”
“Seni Seviyorum”, “Seni Seviyorum”, “Seni Seviyorum”, “Seni Seviyorum”
“Seni Seviyorum”, “Seni Seviyorum”, “Seni Seviyorum”, “Seni Seviyorum”
“mor menekşem”
15.11.2009