“Bileklerin mahremiyetini sergileyen parmaklar,
Estetiğin cam ardındaki görüntüsü”
Uzandı yatağına ve koydu kolunu beline
Dizlerini büzerek el bileklerini oynattı düşünde
Kazıdı düşünceyle tırnağını
Kadındı çektiği nefeste.
/İç hesaplamalarındayken
Kayıp giden gözlerde haz
Nefesin koynunda gece
Ay dolanmış çarşafa /
**
Yağmur saçlı kız ağlıyor yorgan altında
Yalnız değil yirmi yaşında.
Pencerenin öte yüzünde,
Esen rüzgârda gözleri.
Geceye göstermeyecekti yüzünü
Öperken gülmeyecekti, biliyordu
Gül bülbülün kanına girmişti.
Baca içe üfledikçe dumanını,
Zeytin sabaha hasret tütüyordu
Yıldızlar küsmüşken gökyüzüne
Gökyüzü ki maviye nispet
Maviydi işte kara gece de
Sürmelerine kadar mavi
O gömlekte maviydi Kerem
Aslı kadar maviydi âhı.