CAN’A SAHİPLİK EKİ : “CAN’IM”
Can;
Yaşama,
hayat,
Güç, dirlik,
Kişi, birey,
İnsanın
kendi varlığı, özü,
Gönül,
Çoktan
içten, sevimli, sevilen, şirin…
Üç tane harf
ama ne kadar manalı…
İnsana
bağışlanan en güzel sıfatlar değil mi ?
Yakışan,
insana özgü kelimeler,
Lakin bencil
bir kelimedir,
Benim canım,
Benim
hayatım,
Benim gönlüm
…
Saymakla
bitmeyen bencillikler…
Ama Allah
insanları bu dertten kurtarmış ve AŞK’ı yaratmış…
Ne güzel…
Okunması bile güzel…
Yazması da
güzel…
Anlamı zaten
başlı başına ayrı bir güzel…
İnsanları
bencillikten kurtaran duygu,
Sencil
olmayı öğreten,
Yaşamaya
gayesinin sadece “BEN”de olmadığını belirtir,
Yalnız “CAN”
nasıl “AŞK” olur ?
“BEN” nasıl “AŞK”
olur ?
İşte
insanoğlunun dilinde çıkan sihirli kelime,
Bencillikten
kurtaran,
Sencil olmayı
kılan,
AŞK’ı yakan
kelime…
“CAN’IM”
Kendi
canından çok sahiplenme duygusu,
Kendi canı
üstünde görme duygusu,
Öncelliği,
kendinden önce “AŞK”ta olma duygusu,
Onun için
her şey odur duygusu,
Lafın kısası,
“CAN’IM”
“CANIM”A ithafen… “mormenekşem”e…
Ali Özdemir
16.01.2012 –
00.01