“Ama her alışkanlık aşka dönüşmez ve her aşk evliliğe götürmez.” dedi
Sakince kendisine baktım, okunuyordu her şey gözlerinden, korktum daha fazla sevilmekten.
Ve hiçbir şey demeden uzaklaştım.
Ardımdan gelmesini istedim belki de ama o an gitmeliydim.
Ne söyleyecek sözüm vardı ne de gizli bir karşılık, olan sadece koyu bir alışkanlık.
Yine dalgaya alıp ya da anlamamazlıktan gelip devam edebilirdim.
Nedense geçmişin arkamızda bıraktıklarına garkoldum, ezilebilirdim altında.
Gittikçe büyüyen bir yıkıntı ve sonunda üzerine döküleceğini bilsen de devam eder miydin saçıp savurmaya.
Ben de korktum ve devam edemedim koyu alışkanlığa…