-kâder denen çemberle-


 




zaman keskin bir bıçak
Birazdan umutların perdesini yırtarak
kıymetli sabahlara akacak
koca bir hayatın parmaklarına takılmış
uyuyorken öylece.


kurumuş dallarını törpülediğim iklimler de
anlam ifade etmiyor bence
hep ayazlarının kıyısında
yağan karlarında aşındırdı yadigar acılarımı
ki ….kırık sandıkta kırışmış
geçmişi küf kokan yüzüne örtüm
kâder denen çemberle.


ah !
ben…ben lo
dosta yağan kar taneleri gibiyim
meğer çoktan terk etmiş beni, aklı bir karış gençliğim
yasladım başımı
göz yaşlarımda yüzen yorgun bakışlarla
aklımın omuzlarına
görmekti belki de, matem sabahı acımasız
bir bacağı böğrümde
ve uyuyan susturulmuşluklarımı…


Gönül Aydemir Adı
güzel.
07.02.2012

( -kâder Denen Çemberle- başlıklı yazı GönülAYDEMİR tarafından 8.02.2012 tarihinde sitemize eklenmiştir. Sitemizde yayınlanan eserlerin hukuki sorumluluğu , kullanılan materyaller ve yazının içeriği yazarlarına aittir.İzin alınmadan kaynak gösterilse bile sayfamızdaki eserler başka yerde yayınlanamaz. Eserlerin izin alınmadan kopyalanması ve kullanılması 5846 sayılı Fikir ve Sanat Eserleri Yasasına göre suçtur. )
Okuduğunuz Yazının Site Kurallarını İhlal Ettiğini Düşünüyorsanız, Site Yönetimine Bildirmek İçin Tıklayınız.