İhtilal görmüş adam” Demişti Yasemin

Şimdi bir aşk od’una yanar yüreğim

 

Kurutup sakladığın mavi gülünle

Harabeler yarattın susan dilinle

Kim bilir daha kaç ihtilal göreceğim?

Kim bilir daha ne kadar kanayacak yüreğim?

 

Kaç geceyi öptüm sensin diye yar

Gecenin zulmeti bile yar oldu bana

Bir sen anlamadın bir sen

Tanısan geceleri ben gibi sevsen

Ektiğimi biçiyorsam yar

Bir haber versen

Susmasan

Bir haber versen…

 

“Bilekleri kan içinde” Demişti Yasemin

Şimdi o bilekleri sen zincirledin

 

Kaç mevsim ağladım elim böğrümde

Vuslatı bekleyen mavi gülümde

Halen saklıyor musun?

O gülü ey yar!

Susma söyle

Kilit mi var dilinde?

Susma söyle yar

 

“Gözlerinde gizi var İhtilal’ in” demişti Yasemin

Şimdi o gözlerde yaşayan senin matemin

 

Beyaz gülden yaratmıştım ben o maviyi

Siyaha boyadım kendi elimle

Aylar oldu çektim artık cezamı

Prangadan daha mı prangasın sen?

Sızlıyor yüreğim,

Sızlıyor lime lime edilip de

Günler sonra nerede olduğumu sorup da 

Bir kasabalıdan öğrendiğim

Söğüt kasabasında bulduğum bedenim

İki dudak arasında biter matemim

Kesip atıp kalem kırmak reva mı?

 

“Bedeninde izi var İhtilal’ in” demişti Yasemin

Şimdi o yürek senin uğrunda savunmasız bir cenin

 

Varamadan vuslata tanışırsam ölümle

Gelme artık           

Sakın gelme kurutup da sakladığın mavi gülünle

 

Sabır taşı çatladı

Yarattığın veçhile

Ya dön

Ya da dönmem de ey yar!

Bitsin yaşanan çile

Son bir kez göster yüzünü

Sarılmadan ölümle

Son bir kez göster ey yar!

 

Artık sustu yasemin

Konuşmadığından değil

Sonsuzluğa eren haliyle duamda

Hasletine yakışmayan ölümle

O şimdi

Bıraktığı derin acıyla

Yüreğimin bir başka yerinde…

 

Konuşmanın sırası sende ey yar!

Son bir kez konuş benimle

Son bir kez gel kurutup da sakladığın mavi gülünle

Konuş artık kanattığın yüreğimle

 

Ve sonra

 

Bu akşam

“Ey İhtilal yorgunu usta yürek” Dedi bana bir şair

İnan bu şiiri yazmazdım o şair konuşmasa

“Olur ki geçmiş zaman” Der geçerdim

 

Yani diyeceğim;

Susmuyor şairler

Susmuyor yaseminler

Gerisi yalan

Bizi bir birine bağlıyor yürek ve us

Sen istediğin kadar sus

“Sel oldu kum oldu senden kalan”

Sus ey yar!

Sus!

                

 

 

                                           MEHMET FİKRET ÜNALAN

( İhtilal Görmüş Adam başlıklı yazı MehmetFikret tarafından 14.02.2012 tarihinde sitemize eklenmiştir. Sitemizde yayınlanan eserlerin hukuki sorumluluğu , kullanılan materyaller ve yazının içeriği yazarlarına aittir.İzin alınmadan kaynak gösterilse bile sayfamızdaki eserler başka yerde yayınlanamaz. Eserlerin izin alınmadan kopyalanması ve kullanılması 5846 sayılı Fikir ve Sanat Eserleri Yasasına göre suçtur. )
Okuduğunuz Yazının Site Kurallarını İhlal Ettiğini Düşünüyorsanız, Site Yönetimine Bildirmek İçin Tıklayınız.