Online Üye
Online Ziyaretçi
Gün ışıklarını çekti çekecek, son deminde çırpınışlar hakim.
Kızıl rengini almış güneş en güzel tablosunu çizmiş.
Fırçasını son kez sallıyor sanki...
Elini eteğini çekiyor günden güneş...
Hiç sevmedikleri vedasına hazırlanıyorlar günün...
Taki upuzun gecenin kollarında uyanana kadar sürecek bu veda...
Ağlasalarda sabaha kadar, bilipte ağlarlar her gece çaresi yoktur bu yalvarışların.
Her gün aynı ızdırabı yaşamaktan korksalarda bu vakitlerde, yoktur çareleri ...
Güneş günün gözüne baka baka çekip giderken istemeden...
Teselli eder günü, geleceğim bekle beni erken...
Günün içi kararır dolar gözleri...
Bir hoş olur çekilir ayağı elleri...
Bu sessizliği , bu karanlığı ondandır gecenin ...
Uzundur bekleyişleri...
Dayanamaz güneş, bu sessizliğine günün...
Unutturur ayrılığnı dünün...
Pırıl pırıl doğar içine günün...
Isıtır yüreğini.
Sıcacık...
Tutar ellerini...
Kuşlar kıskanır bu güzelliği koşarlar bahara...
Isınmak için.
Aşıklar dayanamaz bu sevdalara...
Sevdiğinin ardından düşer yollara...
Gün güneşten,
Kuş baharından,
Sevdalılar sevdasından,
Ne zor ayrılırlar...